“’s Morgens naar buiten in mijn boxershort”

In de caravan van Tomas De Gregorio (32) – die een jaar lang in de natuur leeft – is nauwelijks iets te merken van de aangekondigde min acht graden. “Ik leef hier zonder centrale verwarming, maar gelukkig heb ik mijn houtkacheltje”, zegt de Hasselaar. “Nu komt al dat gesprokkelde hout tenminste van pas.” Terwijl de maxima deze week zelfs overdag amper boven het vriespunt uitkomen, is Tomas’ caravan dag en nacht met een gezellige warmte gevuld. “Het heeft wat weg van een Zwitserse chalet”, lacht de dertiger, terwijl hij zijn kacheltje met een extra houtblok voedt. De Hasselaar leeft nu al zes maanden moederziel alleen in een aftandse caravan aan de rand van een paardenwei in Kermt, waar hij in alle rust over de zin van het leven nadenkt. “Ik leef met een minimum aan comfort en dus ook zonder centrale verwarming. Gelukkig heb ik dit najaar een houtkacheltje op de kop kunnen tikken.”

Zweten

Tomas DE GREGORIO De Hasselaar is meer dan voorbereid op de winterprik. “Ik heb bewust voor een jaar in de natuur gekozen. Sneeuw en diepvriestemperaturen horen daarbij. Ik heb genoeg brandhout om de winter door te komen.”

Zijn kacheltje is al een tijdje Tomas’ beste vriend. “Een paar blokken hout verrichten wonderen. Als ik het deurtje laat openstaan, zit ik hier te zweten. Koud heb ik het nog geen seconde gehad. Mijn lichaam is na een half jaar in de natuur trouwens best wat gewend. ’s Morgens stap ik in boxershort naar buiten om de kippen uit te laten. Dan voel ik zelfs niet dat het vriest.” Tijdens zijn dagelijkse wandelingen duffelt de Hasselaar zich stevig in. “Meest waardevolle bondgenoot daarbij is ongetwijfeld mijn groene vakbondsjas. Die mannen weten hoe ze zich tegen de kou moeten wapenen (lacht).”

Ik heb bewust voor een jaar in de natuur gekozen. Sneeuw en diepvriestemperaturen horen daarbij

Complete vrijheid

Zijn sociale experiment bevalt Tomas prima. “Het gaat beter dan verwacht. Ik ben compleet vrij. Niets moet. Mijn voorziene budget van 2.500 euro bleek zelfs te ruim. Ik vul mijn dagen met lezen, koken, wandelen en nadenken. Een einddatum heb ik nog niet geprikt, maar ik weet het nu al: dit is het soort leven dat ik ook in de toekomst wil leiden. Niet noodzakelijk op deze plek en in deze caravan, maar wel met deze vrijheid.”

het filmpje op www.hbvl.be