“Een heel belangrijke”
Malinovskyi breekt de ban: eerste goal voor Genk
We stonden er zelf van te kijken. Maar jawel hoor, Malinovskyi maakte gisteren zijn allereerste doelpunt in een officiële match van Genk. Zestien matchen had hij erop moeten wachten. Maar dat kon de pret niet drukken bij de Oekraïner. “Dit is een belangrijke goal. 1-0 of 1-1, het is een wereld van verschil.” Absoluut. Maar de finale had al binnen moeten zijn. Met het gelijkspel werden de Limburgers immers karig beloond. “Daar ben ik het mee eens”, aldus Malinovskyi. “Maar ik probeer het positieve van dit resultaat te zien. Oostende is een ploeg die aartsgevaarlijk is, als ze kan counteren. Nu zullen zij vroeg of laat toch moeten komen. Zij moeten immers scoren in de terugmatch. Wij staan er dus zonder meer beter voor dan zij.” Opvallend: drie kwart van de wedstrijd werd gedomineerd door de bezoekers. Een levensgroot verschil met de competitiematch eind november. Toen werd KRC bij momenten van het kastje naar de muur getikt. “Nu deed het omgekeerde zich voor”, aldus Malinovskyi. “Wij gingen heel goed van start en controleerden het gebeuren. Na die tegengoal moesten we wel even bekomen. Maar de reactie in de tweede helft mocht er zijn. We vonden opnieuw ons elan van het matchbegin en creëerden een resem kansen.”
Twaalfde man
Alleen wilde die bal er maar niet in. Samatta had in z’n eentje drie keer kunnen scoren maar liet de wenkende kansen onbenut. “Als je aan pakweg 30, 40 procent scoort, heb je het goed gedaan”, ging Malinovskyi verder. “Maar dat percentage haalden we vandaag jammer genoeg niet. Nu goed, aan onze prestatie kunnen we ons wel optrekken. De staat van het veld was verre van optimaal. Als je dan toch zoveel kansen afdwingt, heb je het goed gedaan. Laat ons hopen dat we de doelpunten opgespaard hebben voor de terugmatch.” Dat wordt een klepper van formaat waar de fans nog eens voor uit hun zetel moeten komen, toch?
“Ik hoop het”, besloot de Genkse goalgetter. “Ik reken op onze twaalfde man. Zij moeten ons naar de finale schreeuwen. Zelf heb ik de ban gebroken. Dit is, na drie assists, mijn eerste doelpunt voor Genk. Hopelijk volgen er nog meer.”
Daarna begonnen de lippen van de middenvelder te trillen. Niet van ontroering. Wel van de kou. Totaal verkleumd, trok hij een spurtje richting warme kleedkamer.