“Alleen aan eerste
Kanaries tonen twee gezichten en worden gepluimd na de rust
Zelden gezien hoe STVV tegen Zulte Waregem de wedstrijd voor rust behoorlijk in handen had, maar na de pauze als een kadettenploeg voor schut werd gezet. Na afloop zochten de Kanaries met ons naar verklaringen voor de onwaarschijnlijke gedaanteverwisseling. Want de trouwe twaalfde man bleef alweer in de kou staan. “We moeten ons vastklampen aan die sterke eerste helft”, probeerden de spelers de moed erin te houden.
1. Opnieuw gebrek aan
efficiëntie
Voor rust draaide het helemaal vierkant bij Zulte Waregem, terwijl STVV dartel voor de dag kwam. Het vond Ceballos tussen de linies en op de linkerflank kreeg Bolingoli een zee van ruimte van Dalsgaard en Marrone. Diezelfde Bolingoli kwam in de zevende minuut tot zijn eigen verbazing alleen voor Bossut, maar miste de grote kans. Een bal die er altijd in moest. “Ik weet het”, zuchtte de huurling van Club Brugge. “Ik moest snel reageren en had de bal misschien beter geplaatst met mijn rechtervoet. Ik ga er slecht van slapen. Die bal moest gewoon binnen.”
2. Simpele, maar geniale
verschuivingen van Dury
Een week geleden maakte Genk appelmoes in Sint-Truiden, in Waregem was Francky Dury chef- kok van dienst. Met twee gouden wissels liet de thuiscoach het STVV-recept van voor rust als een pudding in mekaar zakken. Eerst liet hij Gueye opdraven, toen Coopman na rust het middenveld van Zulte Waregem versterkte en Meïté een rij naar achteren schoof, kwam STVV niet meer in het stuk voor en begon de belegering van het doel van Pirard. Ivan Leko had er geen antwoord op.
“Ik zei eerder al dat Dury de beste trainer van België is”, aldus Leko. “Voor rust voetbalden we met pressing, erna dwong Zulte Waregem ons in een laag blok waar we niet meeruitgeraakten.Danmoetjewat geluk hebben om die storm te doorstaan. Dat hadden we niet.”
3. Te weinig gestalte
centraal in defensie
Door de wissels van Dury kwamen de flanken van STVV meer onder
Lucas PIRARD druk te staan, elke bal die in de box werd gegooid, was gevaarlijk. Kotysch en co geraakten bij momenten niet meer uit de eigen zestien. “We kregen het moeilijk met het veroveren van de tweede bal”, aldus de Duitse centrale verdediger. “We wisten dat ze sterk waren op flankvoorzetten en stilstaande fases. Bovendien misten we lengte in onze nooddefensie. Dat maakte het voor hen nog gemakkelijker om doelpunten te maken. Maar we mogen dat niet als excuus inroepen, want in de eerste helft zag Zulte Waregem nauwelijks het doel. Met het oog op de toekomst moeten we op de eerste helft verder borduren, een andere keuze is er niet. De rest is om snel te vergeten.”
4. Ook backs laten Pirard
in de steek
Lucas Pirard slikte acht goals in de laatste drie wedstrijden. Te veel van het goede. De Luikenaar pakte nog geen punten voor zijn ploeg, maar kon ook aan de Gaverbeek weinig verweten worden bij de tegentreffers. STVV miste gestalte centraal in de verdediging om de druk op de doelman wat weg te nemen, maar vooral op de flanken situeert zich een groot probleem. Bagayoko blijft totaal onberekenbaar en Bolingoli toonde nog niet de defensieve kwaliteiten van een Bruggeling. “Ik denk dat het vooral te maken heeft met een gebrek aan ervaring”, haalde Bolingoli de schouders op. “We voetbalden met vijf jonge spelers. Ik neem niemand iets kwalijk. We gaven alles, maar Zulte Waregem was steeds een stapje sneller en acteerde op een hoger niveau.”
Pirard zelf zat in zak en as. “Ik stond in een schietkraam. En wat kon ik eraan doen? Net als in Westerlo waren we een ploeg met twee gezichten. En dan zwijg ik nog over Genk. Het moet anders de volgende weken als we met een goed gevoel naar play-off 2 willen.”
Dat was inderdaad de enige troost van de avond. Door de nederlaag van Moeskroen tegen WaaslandBeveren is STVV gered. Nog steeds niet mathematisch, maar geen mens gelooft dat de Henegouwers hun drie resterende duels tegen AA Gent, Standard en Kortrijk zullen winnen.
Ik stond in een schietkraam. En wat kon ik eraan doen? Net als in Westerlo waren we een ploeg met twee gezichten