In eigen voet
Siegfried Bracke is volgend jaar niet langer kandidaat-burgemeester voor de N-VA in Gent. Lijsttrekker wordt Elke Sleurs, die daarvoor haar mandaat als staatssecretaris voor Armoedebestrijding, Grote Stedenbeleid, Gelijke Kansen, Personen met een beperking en Wetenschapsbeleid ter beschikking stelt van de partij. Wie haar opvolgt is niet geweten, tenzij dat het zeker een vrouw zal zijn. Het maakt dat Siegfried Bracke een van de grootste en misschien wel het grootste slachtoffer is geworden van de Publipart-affaire. Dat heeft hij over zichzelf afgeroepen door meteen keihard uit te halen naar de Gentse socialisten toen de affaire losbarstte en hen te vergelijken met de Waalse socialisten. Een ergere belediging bestaat er niet in Vlaanderen. Hij kon dan ook verwachten dat ze hem zouden zoeken en dat dit met vereende krachten, zelfs over de partijgrenzen heen, zou gebeuren omdat de N-VA als grootste partij nu eenmaal de vijand is waar men veel stemmen aan verloor en waarvan men veel stemmen hoopt terug te winnen. En men heeft hem gevonden als de adviseur van Telenet. Dat nu blijkt dat hij hiervoor niet meer betaald werd sinds hij voorzitter is van de Kamer, doet er niet meer toe. Hij heeft in eigen voet geschoten en heeft nu de perceptie tegen. Hij zal een onberispelijk parcours als Kamervoorzitter moeten rijden om dit nog te kunnen keren.
Dat Elke Sleurs hem opvolgt als lijsttrekker in Gent, klinkt logisch. Maar dat ze daarvoor ontslag gaat nemen als staatssecretaris, is dat minder. Als staatssecretaris heeft ze meer zichtbaarheid dan als fractieleidster in Gent. En als een politicus iets nodig heeft, dan is het wel zichtbaarheid. Het lijkt er dan ook op dat de N-VA van de gelegenheid gebruik maakt om de partijpionnen te herschikken in aanloop naar de komende verkiezingen. Toegegeven, de functie van staatssecretaris voor Wetenschapsbeleid is niet erg sexy. Maar met bevoegdheden als Gelijke Kansen, Grote Stedenbeleid en vooral Armoedebestrijding, een thema dat permanent in de actualiteit zit, valt wel wat te doen. Eerder verloor Elke Sleurs ook al haar bevoegdheid als staatssecretaris voor de strijd tegen de Fiscale Fraude. Er zijn politici, om John Crombez niet bij naam te noemen, die daar naam en faam mee maakten. Elke Sleurs lukte het niet en daarvoor moet ze in eerste instantie bij zichzelf te rade gaan. In feite is Elke Sleurs het slachtoffer van het succes van de N-VA. De partij werd te snel groot, moest ineens overal excellenties plus bijhorende gespecialiseerde medewerkers leveren en heeft die nog onvoldoende in huis. Het wordt helemaal moeilijk wanneer men ook nog eens met regionale evenwichten rekening moet houden.
Dat Siegfried Bracke niet langer betaald werd als adviseur van Telenet sinds hij Kamervoorzitter is, doet er niet meer toe. Hij heeft de perceptie tegen en dat heeft hij zelf in de hand gewerkt