Unia krijgt vooral meldingen van Walen en Brusselaars
Limburgers klagen amper
Limburgers blijken niet echt geïnteresseerd om een of andere vorm van discriminatie te melden bij het interfederaal gelijkekansencentrum Unia. Van de 4.875 meldingen die ze in 2015 binnenkregen, kwamen er amper 96 uit Limburg. Vanuit WestVlaanderen zijn er dat bijvoorbeeld al dubbel zoveel, vanuit Antwerpen vier keer. Wallonië en Brussel zijn samen goed voor maar liefst 80 procent van de meldingen.
Unia kreeg de afgelopen dagen zowel de kersverse staatssecretaris voor Gelijke Kansen Zuhal Demir (N-VA) als haar partijgenote Liesbeth Homans over zich heen. De N-VA heeft al langer kritiek op Unia. Demir opende vrijdagochtend vlak voor haar eedaflegging al de aanval op de radio. Aanleiding was een gelekte mail met commentaar van een Unia-jurist over de zaak van een pro-Palestijnse betoger die veroordeeld werd voor anti-semitische uitspraken.“Kromspraak in plaats van rechtspraak”, aldus de jurist van Unia over het vonnis.
Joods Actueel kreeg deze e-mail in handen en het was dé aanleiding van N-VA om nog eens duidelijk te zeggen dat ze de werking van Unia opnieuw willen bekijken.
Perceptieprobleem
“Ik wil Unia niet afschaffen”, verduidelijkt staatssecretaris Zuhal Demir gisteren in een gesprek met onze krant. “Maar ik wil wel dat iedereen er terecht kan, anders kan je die 7 miljoen euro overheidsgeld die ze krijgen, niet langer verantwoorden.”
“Ik heb ook vragen over hun werking, ze moeten niet polariseren en er zijn voor iedereen”, zegt Demir. “Uit een doorlichting die ze zelf gevraagd hebben, blijkt trouwens ook dat ze te zeer gezien worden als het centrum dat zich bezighoudt met het spanningsveld autochtoon/allochtoon, terwijl ze ook bezig zouden moeten zijn met bijvoorbeeld leeftijdsdiscriminatie. Ze hebben dus op zijn minst een perceptieprobleem. Ik ga binnenkort als voogdijminister met Unia aan tafel zitten.” “Unia is een centrum van polarisering geworden die vooral een politieke boodschap wil brengen inzake integratie”, schreef Demir gisteren ook in een opiniestuk. “Ik ben vragende partij voor een instelling die optreedt tegen discriminatie en racisme. Maar niet op deze manier, die de bevolking opzet tegen het idee van gelijkheid in plaats van het te promoten.”
Minder uit Limburg
De Limburgers vinden in elk geval hun weg niet naar Unia. Ook al zijn er twee contactpunten, in het stadhuis van Hasselt en van Genk. Maar dat levert - in vergelijking met andere provincies - zeer weinig op. Antwerpen heeft met 384 meldingen, er bijna vier keer zoveel als Limburg. Ook West-Vlaanderen (200) en Oost-Vlaanderen (230) hebben er meer. Aangezien één op de vier Limburgers van buitenlandse afkomst is, kloppen die verhoudingen al helemaal niet. “Het is moeilijk om uit die cijfers eenduidige verklaringen te trekken”, reageert Bram Sebrechts, woordvoerder van Unia. “Hoewel we dit cijfer niet in een vingerknip kunnen verklaren, stellen we wel dat het aantal niet representatief is. We merken dat veel voorvallen niet gemeld worden omdat ze zo ‘normaal’ zijn geworden. In 2016 noteerden we een stijging van de meldingen over heel België, wat volgens ons ook te maken heeft met een betere bekendheid.” Wallonië en Brussel leggen in elk geval heel andere cijfers op tafel. Die zijn samen goed voor 80 procent (3.893) van de meldingen.
Zelfde klachten
Maar als Limburgers een klacht indienen, gaat het wel om dezelfde thema’s als in andere provincies. Op nationaal niveau gaat het gros van de discriminatieklachten (31%) over racisme, dat is in Limburg niet anders (37%). Ook voor geloof (13%, zowel nationaal als in Limburg) volgen we dezelfde verhouding. Gehandicapten klagen minder bij Unia (9% in Limburg tegenover 13% nationaal). Maar die cijfers zijn in Limburg zo laag (9 meldingen tegenover 612 in Brussel en Wallonië)) dat je die eigenlijk niet eens kan vergelijken met de rest. Zo zijn er ook maar 4 klachten binnengekomen over discriminatie op basis van leeftijd. Dit zijn cijfers zonder de (sociale) media mee te rekenen, want daar gebeuren de meeste (24%) incidenten. Die gaan dan vooral over racisme (38%) en over geloof (19%). Dit zijn nationale cijfers, provinciale zijn er niet.
Hasselt/Genk
We namen gisteren de proef op de som en probeerden de meldpunten in Hasselt en Genk te bereiken. In Hasselt kwamen we meteen op het antwoordapparaat terecht, in Genk zat de medewerker in vergadering. U kunt natuurlijk ook mailen of u kunt zich meteen tot Brussel wenden.