“Graag nog ronde verder
Trotse Stuivenberg wijt tegengoal aan vermoeidheid
Het thuisparcours van Genk in de Europa League-campagne is niet langer foutloos. Voor de eerste keer dit seizoen konden de Genkies voor eigen publiek niet winnen. Maar geen Limburgse kat die daar achteraf om maalde. Het gelijkspel was de ‘vrienden’ uit Gent gegund. De fierheid om de dik verdiende kwalificatie over 180 minuten overheerste. “Jammer van die tegengoal”, aldus coach Albert Stuivenberg. “Maar dit is een historisch moment voor de club. Ik ben trots op deze groep. En als het kan, wil ik graag nog een ronde verder geraken.”
effe
Tandvlees. Het was in de analyse van de Genkse coach een woord dat regelmatig terugkeerde. “Natuurlijk had ik ook deze wedstrijd graag gewonnen”, aldus de Genkse trainer. “Maar ik kan de jongens niks verwijten. Dit was onze 51ste match en dat begin je te merken. Onze eerste helft was nog van prima makelij. We zetten goed druk naar voor. De verdiende beloning kwam er met een geweldige goal. Ook nadien konden we nog af en toe dreigen.” Maar dan volgde een terugslag in de tweede helft. Of was het toch verslapping omdat de buit binnen was? “In dat laatste geloof ik niet”, schudde Stuivenberg het hoofd. “Onze start na rust was nog redelijk. Maar dan werd het allemaal minder. De bal vasthouden, aansluiten, dat lukte niet meer. Je zag die vermoeidheid ook terug in de hoekschoppen van Malinovskyi. Een aantal jongens zitten gewoon op hun tandvlees. Gent, dat ik overigens een compliment moet maken, bleef gaan voor een resultaat en kreeg dat ook. Jammer, maar ook niet meer dan dat.”
Jammer vooral voor Siebe Schrijvers, die in de tweede helft de ondankbare taak kreeg om de rol van de nog niet uitgeziekte Pozuelo over te nemen.
“Je hoopt uiteraard om ook met Siebe druk vooruit te zetten. Maar dat team.”
lukte
niet
meer
“Bondscoaches bellen”
als Hoog tijd voor de Genk-spelers om de batterijen op te laden. Maar of ze daartoe ook de gelegenheid zullen krijgen?
“De komende weken zwermen een aantal jongens uit naar hun nationale ploeg. Er zijn er bij die drie interlands moeten afwerken. Alweer een zware belasting. Ik denk dat ik toch al die bondscoaches eens moet bellen.” Collega Hein Vanhaezebrouck Had zich na de heenmatch al verzoend met de Europese uitschakeling. Hij kon dus leven met het gelijkspel.
“In de eerste helft werden de afspraken niet nagekomen. Mijn spitsen moesten om beurt terugplooien tot bij hun defensieve middenvelder. Maar dat gebeurde niet. Ik houd niet van alibiverdedigen. Ons laatste half uur was wel goed en op basis daarvan konden we ook aanspraak maken op dat punt. Louis Verstraete, die fantastisch inviel, verdient daarvoor alle lof. Hij was de beste Gentenaar. Knap voor een 17-jarige na een moeilijke heenmatch. Ik heb hem in de kleedkamer als voorbeeld gesteld voor de anderen.” Tottenham uitschakelen en dan stuiten op Genk, smaakte dat toch niet zuur? “Neen”, besloot Hein. “Dit Genk is een stevige ploeg die Europees niet misstaat. Hun middenveld is zeer solide, daardoor kan iemand als Castagne offensief voluit gaan. Dat was een schitterende goal. Wij hebben ons doel, overwinteren, meer dan bereikt.”