Kerkklokken luiden nog massaal in Limburg

De De kerkklokken worden nog massaal geluid inin onzeonze provincie.provincie. Dat blijkt uit een rondvraag van uw krant bijbij alle alle 323 323 Limburgse Limburgse pa parochies. In liefst 97 procent is het klokkengeluiklokkengelui nog nog te te horen. h

Het luiden van de kerkklokken is een eeuwenoude traditie die vermoedelijk zijn oorsprong kent in de middeleeuwen. Toen werden de klokken vooral gebruikt om een overlijden aan te kondigen of om de mensen te waarschuwen voor een hevige storm of onweer. Later kwamen daar nog andere gelegenheden bij, zoals het oproepen tot gebed, het slaan van de uren en de aankondiging van kerkelijke diensten.

Je zou denken dat het luiden van de klokken door de tanende interesse in het kerkgebeuren op de achtergrond is verzeild geraakt, maar niets blijkt minder waar. In 97 procent van de Limburgse parochies wordt de traditie immers nog in ere gehouden, zo blijkt uit een onderzoek van uw krant. In de parochies waar dat niet gebeurt, zijn er uiteenlopended verklaringen voor het zwijgen van de klokken. Denk maar aan de kerk van Lutselus (Diepenbeek), die in 2010 instortte. “Als dat niet gebeurd was, zouden de klokken er nu nog steeds luiden”, aldus de bevoegde priester. In andere parochies luiden de klokken niet meer omdat er bijvoorbeeld restauratiewerken aan de gang zijn of omdat de elektriciteit in de kerk werd uitgeschakeld omdat er geen kerkelijke diensten meer worden gehouden.

Nachtlawaai

De Limburgse kerkklokken laten vooral van zich horen om de uren aan te kondigen. De klokken slaan dan evenveel keer als het uur (bv 9 slagen om 9 uur). In vier op de tien parochies gaat die uurslag ook ’s nachts onverminderd

Kosteres Josée Kuijpers voort, soms tot grote ergernis van wie zijn nachtrust verstoord ziet door het nachtelijke getingel. Dat ‘nachtlawaai’ heeft op verschillende plaatsen al voor verhitte discussies gezorgd. Bijvoorbeeld in Boorsem (Maasmechelen), waar een koppel dat naast de kerk was gaan wonen, de klokken verantwoordelijk hield voor hun slapeloze nachten. “De deken heeft toen beslist om de kerk in het midden te houden en de klokken ’s nachts niet meer te laten luiden”, vertelt kosteres Josée Kuijpers. “Dat was helemaal niet naar de zin van een heleboel andere parochianen. Zij vonden dat mensen die in de buurt van een kerk gaan wonen, het geluid van de klokken moeten kunnen verdragen. Toen het bewuste koppel uiteindelijk verhuisde, heb-

Heel wat parochianen vinden dat wie in de buurt van een kerk gaat wonen, het klokkengeluid moet kunnen verdragen