“Zo mooi voor al die trouwe fans”
Feyenoord-icoon Willem van Hanegem leeft in alle rust toe naar kampioenenmatch van zondag
Een interview met een oud-voetballer op een golfclub ergens in Nederland. Het klinkt alvast cliché. “Maar ik hou niet van clichés.” Willem van Hanegem, bijgenaamd De Kromme, clubicoon van Feyenoord en één van de grootheden uit het Nederlandse voetbal, ging de clichés uit de weg en onderhield ons meer dan een uur met zijn mening over de aanstaande titel van ‘zijn Feyenoord’, de eerste sinds
1999, maar ook over de trainers van tegenwoordig en de farce bij Oranje. “Feyenoord heeft wat geluk gehad dit seizoen. Het geluk van de kampioen? Dat is flauwekul.” Op de voorlaatste speeldag kan Feyenoord zondag voor het eerst sinds 1999 de titel pakken in de Nederlandse Eredivisie. Als het zelf wint op het veld van Excelsior, is die prijs sowieso binnen. Maar zelfs bij puntenverlies kan het mogelijk al vieren als ook Ajax punten laat liggen tegen Go Ahead Eagles. Verliest Feyenoord punten en wint Ajax, dan krijgen de Rotterdammers volgende week nog een kans om het in eigen huis af te maken tegen Heracles. “Ik ben blij dat ze kampioen worden – ik kan me niet voorstellen dat het nog mis gaat –, maar het voetbal gaf dit seizoen niet echt een houvast. Het kon een heel seizoen alle kanten uitgaan. Matchen die een jaar geleden werden verloren, wonnen ze nu wel. Niet omdat ze zo geweldig speelden, maar omdat ze het geluk aan hun kant hebben. Sommige mensen noemen dat het geluk van een kampioen, maar dat vind ik flauwekul.”
U bent als speler, assistent-trainer of trainer betrokken geweest bij vijf van de veertien vorige landstitels van Feyenoord. Hoe belangrijk is deze titel in de geschiedenis van Feyenoord?
“Voor de supporters zal de impact héél groot zijn. De Feyenoordfans hebben al zo lang niets meer gehad. Ja, een beker, zoals vorig seizoen, maar dat telt niet mee. De jongste generatie fans heeft zelfs nog nooit een titel meegemaakt. Hallucinant, toch? Een Feyenoordvan twintig jaar die niet eens een titel bewust heeft meegemaakt. Dat kan toch niet, voor zo’n topclub? Voor al die fans vind ik het zo mooi. Want het is de laatste jaren geen pretje geweest om Feyenoord-supporter te zijn. Maar toch blijven ze zo trouw aan de club. Dat kan je je bijna niet voorstellen. De Kuip is elke thuiswedstrijd uitverkocht. Uniek voor een club die al achttien jaar geen titel meer pakte.”
Bent u verrast dat Feyenoord al zo lang zonder titel blijft?
“De laatste jaren hadden ze wel één of twee titels kunnen pakken. Maar ik stoor me eraan dat ze nooit de ambitie uitspreken om kampioen te worden. Als je bij Ajax, PSV of Feyenoord zit, moet je elk jaar zeggen dat je wil meespelen voor de titel. Of je het wordt, is iets anders, maar je moet er wel voor gaan. Maar bij Feyenoord mocht dat niet uitgesproken worden. We doen dat binnenskamers, klinkt het dan. Wel dan zeg ik: Rot toch op, je fans en spelers zijn toch geen debielen?”
“Weet je wat ik ook zo vreemd vind? De laatste jaren werd er gezegd dat de Feyenoord-spelers te kampen hadden met Kuip-vrees, schrik om voor eigen publiek te falen. Daar moet ik mee lachen. Dat begrijp je toch niet? Je speelt op het beste veld, in het mooiste stadion en voor de beste fans van Nederland. Wat wil je meer? Mooier is er toch niet? Hoe groot is uw emotionele betrokkenheid nog? “Ik hoop alleen dat ze goed spelen en winnen. Meer niet.” Maar u leeft wel toe naar die titel? “Neen. Ik vind het gewoon geweldig voor die mensen allemaal. Toen wij zelf kampioen werden, was ik al om kwart voor twaalf weer thuis. Overal in Rotterdam werd er gefeest, terwijl ik alweer in m’n zetel zat. Maar het geeft me wel een goed gevoel om dat allemaal te zien. Als je die mensen ziet huilen, al die reacties. Dat is echt ongelooflijk.” Maar u gaat er zelf niet van huilen? “Nee, man. Mijn dochter heeft het dit seizoen wel een keer gehad. Zij is nu 51, maar na de verloren wedstrijd tegen Sparta was ze zo emotioneel dat ze moest huilen. Bij haar zit Feyenoord heel erg onder haar huid.”
In uw columns bent u regelmatig kritisch voor Feyenoord.
“Ach, de mensen die vinden dat ik te kritisch ben voor Feyenoord, die begrijpen het gewoon niet. Vergelijk het met een vader die voor zijn zoon ook altijd ietsje strenger zal zijn. Als ik niet om Feyenoord zou geven en ze spelen slecht, zou ik denken: Wat kan mij het schelen? Maar net omdat het me wel kan schelen, ben ik ook streng, verwacht ik veel.”
Leg eens uit aan een Belg wat
het Feyenoord-gevoel is.
“Feyenoord is zoals Antwerp, Club Brugge en Beerschot. Clubs van het volk. Maar het Feyenoord-gevoel is moeilijk te verklaren. Bij andere clubs zou het stadion al niet meer vol zitten na zo’n lange periode zonder titel. Bij Feyenoord is ook alles een sociaal gebeuren. Ik zie wel eens op Facebook dat als er eentje ziek is, iedereen erop springt om te helpen. Maakt niet uit of ze hem goed kennen. Neen: het is een Feyenoorder, dus we helpen hem. Die ingesteldheid. De verbondenheid tussen de fans is heel extreem.”
Ga je zondag naar het stadion?
“Misschien doe ik de wedstrijd voor televisie, maar als dat niet het geval is, blijf ik gewoon thuis.”
Matchen die een jaar geleden werden verloren, wonnen ze nu wel. Sommigen noemen dat het geluk van een kampioen, maar dat vind ik flauwekul
Willem VAN HANEGEM