Puzzelstukje

Ze zaten diep vrijdagavond, de Maaseikenaars. Opnieuw geen titel, opnieuw onderuit na een super spannende vijfsetter. Dat aartsrivaal Roeselare alweer met die hoofdprijs gaat lopen, maakt het natuurlijk extra zuur. Sinds 2012 - het jaar van de dubbel - hunkert Noliko naar een nieuwe grote trofee. En nee, de Supercup die Maaseik begint dit seizoen pakte, hoort niet in dat rijtje thuis.

Is het seizoen daarom mislukt? Toegegeven, die grote prijs ontbreekt, maar ‘mislukt’ zou toch een te hard verdict zijn. Bekerfinalist, eerste na de reguliere competitie, eerste na de play-offs... Als dit seizoen ons één ding geleerd heeft, dan wel dat Maaseik op kousenvoeten de kloof op ‘dominator’ Roeselare aan het dichten is.

Die inhaalrace begon eigenlijk al op 31 december 2015, toen Noliko Daniel Castellani als coach aanstelde. In het resterende halve seizoen leidde de Argentijn Maaseik nog naar de finale van de play-offs, waarin het weliswaar een 3-0 te slikken kreeg van Roeselare. Maar de Argentijnse coach zorgde duidelijk voor een nieuwe wind in het Maasland. Dit seizoen mestte hij samen met sportief directeur Wout Wijsmans de kleedkamer uit. Het duo kneedde een nieuwe ploeg die rivaal Roeselare eindelijk weer het vuur aan de schenen kon leggen. Van West-Vlaamse suprematie was plots veel minder sprake. Oké, Roeselare pakte weer de dubbel. Maar het ging - vooral in de finale van de play-offs (met drie vijfsetters in vier matchen!) - niet zo overweldigend als de voorbije jaren. Dat bewijzen de cijfers. Tien keer speelden de aartsrivalen dit seizoen tegen elkaar: het werd 6-4 voor Roeselare. In punten: 929923, om maar aan te geven hoe close het dit seizoen was...

Eén ding moet je de mannen van coach Emile Rousseaux wel nageven: op de grote momenten - lees finales - staat Roeselare er áltijd. Dat is net het laatste puzzelstukje dat het huidige Maaseik nog ontbeert: de kunst om het af te maken. Al zal dat zonder coach Castellani moeten gebeuren, die naar Brazilië trekt. En dan is er nog de spelersgroep. Maan ligt nog een jaartje onder contract, Bruno heeft onlangs bijgetekend, maar Bontje trekt dan weer naar Achel. De rest zit met een opzegbaar contract. Maaseik, met sportief directeur Wijsmans op kop, staat dus voor enkele cruciale weken: wat goed is houden, plus aanvullen met gerichte versterkingen. Geen simpele opdracht, gezien het (op Europees niveau) beperkte budget. Een goede scouting en vindingrijkheid is dus primordiaal. Hoe dan ook, Maaseik moet voortgaan op de ingeslagen weg. Alleen zo kan het de hoofdrol ooit weer overnemen van Roeselare.

Toegegeven, die grote prijs ontbreekt, maar ‘een mislukt seizoen’ zou toch een te hard verdict zijn