“De bus ruikt nog naar nief ”
Fans halen samen met ‘zingende buschauffeur’ nieuwe bus op
Gery Thielens uit Engsbergen is bedrijfsleider van een busbedrijf. Hij rijdt zelf met de bus rond, houdt zijn vier bussen technisch in orde en doet alle administratief werk, samen met echtgenote Yolanda. Tussendoor is hij ook nog eens schlagerzanger. “Een uit de hand gelopen hobby. De bus gaat altijd voor.” Toch staat Gery in de wijde omtrek van Looi, en zoetjesaan bij schlagerminnend Vlaanderen, bekend als ‘De zingende buschauffeur’. Een dag mee met Gery en zijn fans. “De artiestennaam is Gery. Met één r. Ons vader was vooruitziend”, zegt hij in dat smakelijke Kempens. Gery (51) kan zo meedoen in een sketch van Jehaan en Petrik uit ‘Het Peulengaleis’. Om een ironische witz zit hij niet verlegen. Tateren kan hij als geen ander, maar hij doet dat zonder onzin uit te kramen. “En toch verga ik van de zenuwen voor een optreden. Net zoals een nieuwjaarsbrief vroeger”, zal hij onderweg bekennen. Zijn bus zit vol. Allemaal fans die gratis mee mogen. “Die hebben euvenveul betaald als gij”, glimlacht hij.
Lea en Louis
Neen, we zijn niet onderweg voor een optreden van Gery. Voor de meeste fans is het voorlopig een vraagteken wat Gery dan wél van plan is met de gasten. Lea Van Sweevelt (74) uit Tessenderlo - uit ’t Stad, knipoogt ze - glimlacht: “Lea, ik doe een fanreiske, had Gery gezegd. Ik wil u trakteren. En dààrom zijn we mee.”
We, dat zijn Lea en hare Louis. Lea is 20 jaar alleen geweest. Sinds een jaar is Louis, ook al uit Looi City, haar levensgezel. “Gery had gezegd: Ge moet niet alleen blijven in het leven. En ik heb toen geantwoord: ‘Alleen als hij ook een fan is van u.’ Zo is het ook uitgekomen. Hè, Louis?” Louis draagt een zwart T-shirt waarop Gery in kleur afgedrukt staat. Gery is al vaak gewassen, zie ik.
Al 20 jaar gaat Lea regelmatig op reis met een bus van Gery. “Grote vakanties, maar ook voor uitstappen van een dag. Als een klant blijft terugkomen, is het goed, zeker? Ik herinner me nog een andere busmaatschappij: kliekskes van hier tot ginder. Terwijl het bij Gery een grote familie is. Niemand wordt uitgesloten. Ik vind dat een groot verschil.”
Busje komt zo
Maar wat gaan we doen? En vooral, waar rijden we naartoe? “Busje komt zo”, joelt de bus, getriggerd door Gery, die achter het stuur en achter de microfoon zijn publiek entertaint. Gery’s grote verrassingsact is voor sommigen precies niet meer zo geheim. Toch niet als stilaan alle wegen richting Lier, en meer bepaald Koningshooikt leiden, bekend van bussenbouwer Van Hool. Een deel van de supertrouwe fans wéét immers dat Gery een nieuwe bus gekocht heeft. Eén plus één is dan snel twee. Zingen doet Gery niet achter het stuur. Die Zingende buschauffeur mag u niet letterlijk nemen. Gery’s uitleg is nuchter. Kempens zelfs: “Dat gaat niet. Een facteur steekt zijn brieven pas in de bus als hij stilstaat met zijne velo. Bovendien heb ik dan ook de micro nodig. Dan valt de rest, zoals de muziekband, uit.”
De paplepel
Maar toch, wat was er eerst, het zingen of de bus? “De bus”, twijfelt Gery geen seconde. “Mijn vader reed al met de bus. Ik zie me nog in 1988 naar de bank gaan met nog wat geld van mijn grootvader om zo een tweedehands bus te kopen. Twee dagen sleutelen, rijden, twee dagen sleutelen. Maar ik ben wel blijven rijden. Nu heb ik vier bussen en evenveel chauffeurs, mezelf inbegrepen.”
Al heeft Gery de muziek ook met de paplepel meegekregen. “Grootva had een fanfare in Engsbergen. Jaren heb ik muziekles gevolgd, notenleer onder meer. Blaasinstrumenten interesseerden me niet zozeer, dus speelde ik op orgeltjes. Later op keyboards. En zo ben ik blijven spelen. Ook voor mezelf, tot in de hotelkamertjes. Hé, da’s goed, zeiden die van een dansgroep die ik aan het rondrijden was. Kom eens naar beneden. Zo is het begonnen vijftien jaar geleden. Al overdrijf ik niet met mijn optredens. Zeker niet in de zomer. De bus gaat voor. Ik hou niet van half werk. En als ik niet met fans op reis ben, steek ik zeker niet een van mijn cd’s in de speler. Dan zeggen de mensen: Hij is weer daar. ” Al gaat het niet slecht met schlagerzanger Gery. “Deze week sta ik op nummer acht in de Hartige Top Tien van Ment TV met Waar blijft de zomer?”, zegt hij. Ment TV? “Allez, kanaal 37, de zender van de Vlaamse muziek.” Ik leer hier aan tweehonderd per uur bij. Al rijdt Gery veel trager. De fabriek van Koningshooikt doemt nu op. En ja, na veel vijven en zessen, na de première van de nieuwe clip van Gery, een ronkende bedrijfsfilm inclusief bezoek aan Van Hool, en uiteraard, niet te vergeten, koffie en zelfgebakken taart van Yolanda, Gery’s echtgenote, staat plots in een betere loods een groot rechthoekig tuig onder een wit doek te blinken. Een nieuwe bus, mag ik u al verklappen. Smartphones doen hun ding en er is fors applaus als Gery het doek weghaalt.“Hij ruikt nog naar nief”, vat Rosette uit Paal het samen. Ze zit steevast elke reis links vooraan. “Rosette staat al aan de deur als ons boekske nog maar gedrukt is”, glimlacht Gery. Het heeft iets van een schooluitstap, deze terugreis. Maar dan met 50-plussers, behoudends enkele verdwaalde, dan wel brossende, jongeren. De videoschermen werken. Daar is Gery’s nieuwste clip weer van Het Buschauffeurslied. Een passender tekst heb ik zelden gehoord.
Ja, we zitten in de bus. Olé. En de sfeer die is hier best oké. En al is het nog lang te gaan, Dat trekken wij ons toch niet aan Want we rijden met het busje mee.