Een verbitterd man
Helmut Kohl zal de geschiedenis ingaan als een van de grootste staatslieden die Duitsland en Europa ooit hebben gehad. Toch stierf hij vrijdagochtend als een verbitterd man, die in onmin leefde met zowel zijn partij als zijn familie. In 1998 was Kohl voor de vijfde keer de kandidaat van de CDU om zichzelf op te volgen als kanselier. Hij was toen al zestien jaar de politieke leider van Duitsland. Het werd de verkiezing te veel. Hij verloor van de sociaaldemocratische kandidaat Gerhard Schröder. Kohl verliet de actieve politiek en werd erevoorzitter van de CDU.
“Verraad van Merkel”
Maar al een jaar later kwam hij zwaar in opspraak toen bekendraakte dat de partij onder zijn partijvoorzitterschap via Zwitserse bankrekeningen grote illegale giften geïncasseerd had. De eerste die zich via een opiniestuk in de Duitse kwaliteitskrant Frankfurter Algemeine Zeitung van hem distantieerde, was Angela Merkel, toen secretaris-generaal van de CDU en de voormalige beschermelinge van Kohl.
Na de Duitse hereniging had de kanselier Kohl de toen 37-jarige politica van Oost-Duitse komaf in zijn regering geloodst. Tot 1999 stond Merkel binnen de CDU bekend als ‘Kohls Mädchen”.
In een interview met het weekblad Der Spiegel eerder dit jaar vertelde Kohls zoon Walter dat zijn moeder Hannelore de onervaren Angela Merkel onder meer adviseerde hoe ze zich best kon kleden bij officiële gelegenheden en haar als een vriendin beschouwde.
Zelfmoord van Hannelore
Volgens zoon Kohl heeft Angela Merkel nooit meer contact gezocht met Helmut en Hannelore, en is ze “door haar verraad” medeverantwoordelijk voor de zelfmoord van zijn moeder in 2001. Hannelore Kohl leed aan lichtallergie waardoor ze totaal geen licht meer kon verdragen. Kohls wrok gold niet alleen Merkel, maar heel zijn partij. Bovendien raakte hij na zijn tweede huwelijk in 2008 ook in onmin met zijn twee zonen die niet meer welkom waren bij hem.
In hetzelfde interview vertelt Walter Kohl hoe hij en zijn broer op de tiende verjaardag van hun moeders dood bij hun vader op de stoep stonden om samen het graf te gaan bezoeken, en door gewapende politiemensen werden weggejaagd.