“Ben positief ingesteld”
Zelem-coach Nelissen ondergaat chemo- en stamceltherapie
E. Zelem (4A), dat zondag Eksel B met 2-1 opzij zette, moet het de komende weken zonder hoofdtrainer Steven Nelissen (44) doen. In maart werd bij hem de ziekte van Kähler vastgesteld en sinds gisteren verblijft hij voor een chemo- en beenmergtherapie in het Jessa Ziekenhuis van Hasselt. Hulptrainers Bram Claes, Rigo D’Exelle en Ronny Leten nemen het tijdens deze periode van hem over. “Ik had me een hele week ziek gevoeld en ging net voor de match tegen Loksbergen naar de dokter voor een spuit, zodat ik de match kon coachen”, doet Nelissen zijn verhaal.
“Maar eens thuis was ik helemaal kapot. De dag nadien ging ik opnieuw naar de dokter voor een bloedafname en die belde me wat later dat ik meteen naar de spoed moest. Na de onderzoeken bleek dat het de ziekte van Kähler was, een soort beenmergkanker. Die had zich genesteld op mijn nieren. Omdat mijn nieren niet meer werken, moet ik drie keer per week naar de dialyse. Ondertussen is er beterschap merkbaar. Ik heb momenteel ook acht chemokuren achter de rug en op zich zijn die wel positief verlopen. Twee weken geleden wees een beenmergpunctie alvast uit dat er geen zichtbare kankercellen meer in mijn beenmerg zitten. Maar dat betekent
Steven NELISSEN niet dat ik genezen ben, want Kähler is voorlopig nog ongeneesbaar. Op zich is die behandeling er om de ziekte onder controle te houden.” Gisteren trok Nelissen voor minstens drie weken naar het ziekenhuis.
“Ze hebben onlangs een stamcelcollectie gedaan via de bloedbanen”, zegt Nelissen, die al 24 jaar gelukkig samen is met zijn vrouw en wiens zoon Yoran in de eerste ploeg van Zelem speelt. “Die hebben ze behandeld met zware chemo. Dinsdag (van- daag, nvdr) en woensdag onderga ik een zware kuur, vrijdag krijg ik de behandelde stamcellen terug. In feite wordt mijn weerstand naar nul gebracht, waardoor ik in quarantaine moet. In de derde week wordt de weerstand weer opgebouwd en dan hoop ik dat ik in de vierde week het ziekenhuis mag verlaten.”
Als het van de coach afhangt, staat hij zo snel mogelijk weer tussen zijn spelers.
“De dokter gaf aan dat ik tot december niks zou kunnen doen, de verpleegster klonk positiever. Weet je, mentaal is het heel zwaar, anderzijds ben ik heel positief ingesteld. Ik heb meteen die klik gemaakt en wilde er voluit voor gaan. En daarbij krijg ik enorm veel steun van mijn omgeving. Natuurlijk van mijn vrouw, zoon en dochter, maar zeker ook van heel E. Zelem. Het bestuur, mijn hulptrainers en de spelersgroep hebben me nooit laten vallen en steunen me enorm. Hoe zwaar de situatie ook is, E. Zelem zorgt voor mij voor heel veel afleiding. Daarom hoop ik uiteraard zo snel mogelijk terug te zijn, want ik ga iedereen in de club enorm missen.”
Hoe zwaar de situatie ook is, E. Zelem zorgt voor mij voor heel veel afleiding