“Van flatje naar kasteeldomein”
Prijs voor graaf en gravin van Duras
SINT-TRUIDEN - Het zijn spannende dagen in kasteel Duras in Sint-Truiden. Niet alleen verwachten kasteelheer en -dame Ghislain (36) en Gabrielle (31) de Liedekerke een dezer dagen hun derde dochter, gisteren kregen ze ook nog eens de Baillet Latour Prijs voor het Leefmilieu voor de manier waarop ze hun kasteeldomein - 625 voetbalvelden groot onderhouden. “En zeggen dat we hiervoor op een appartement van 58 vierkante meter woonden.” Lange platanendreef, fontein voor de deur en koepel bovenop het portaal met zes zuilen: het majestueuze kasteel van Duras staat er al sinds 1789 maar heeft nog niets van zijn oorspronkelijke grandeur verloren. Al die tijd bleef het kasteel familiebezit, al zag het er na de dood van de kinderloze gravin d’Oultremont in 2004 even benard uit. Tien jaar lang werd het domein niet permanent bewoond. Tot graaf Ghislain de Liedekerke en zijn gezin begin 2015 hun intrek namen in het kasteel van zijn groottante. “Toen we trouwden, hadden we geen idee dat we hier ooit zouden wonen”, zegt Gabrielle de Liedekerke. “In het begin brachten mijn man en ik hier soms een weekend door. Er lag overal stof, de matrassen waren wel honderd jaar oud. Heel authentiek allemaal. Zo zijn we gewoon geraakt aan de plek en is de gedachte gegroeid om hier permanent te komen wonen.” De graaf is afkomstig uit het WaalsBrabantse Grez-Doiceau, zijn vrouw uit het Oost-Vlaamse De Pinte. Voordat ze naar Sint-Truiden verhuisden, woonden ze in Parijs. “Mijn man werkte daar. Ons appartement was er 58 vierkante meter groot”, zegt Gabrielle de Liedekerke. Het contrast met een kasteel met zestien slaapkamers en een domein van 400 hectare kan nauwelijks groter.
Wijngaard
Gisteren kregen de graaf en gravin de Baillet Latour Prijs voor het Leefmilieu – ter waarde van 25.000 euro – voor de manier waarop ze hun landgoed beheren. Pers en genodigden kregen een rondleiding langs de nieuw aangeplante hoogstamboomgaard, ommuurde wijngaard en kasteelvijvers en dijken die hersteld werden. De voorbije jaren werden bomen en hagen geplant en werden enkele historische toegangspoorten gerestaureerd.
“We willen het kasteel en domein meer uitstraling geven”, zegt Ghislain de Liedekerke. “Daarnaast willen we nieuwe bestemmingen vinden met respect voor het verleden. Vroeger werkte hier vier man in een moestuin van 1 hectare. Maar dat is niet realistisch en zinvol voor een gezin met drie kinderen. Daarom hebben we een wijnbouwer uit de streek er nu een wijngaard laten aanplanten. Dat past super in een kasteelomgeving en brengt bovendien wat geld in het laatje om te investeren in het domein.”
En dat is welkom. “Soms krijgen we subsidies, maar het grootste deel van het onderhoud financieren we zelf. We werken samen met organisaties zoals het Regionaal Landschap Haspengouw & Voeren, ik krijg hulp van mijn nonkels en ben zelf haast elke week aan de slag op het domein”, zegt de graaf, die een voltijdse job heeft bij jachtgewerenproducent Browning in Luik. Zijn vrouw werkt als stafmedewerker in het ziekenhuis van Sint-Truiden.
Vakantie
“Wonen in een kasteel is geen geschenk maar een uitdaging”, zei de graaf toen hij er zijn intrek nam. “Een levenswerk”, noemt zijn vrouw het nu. “Soms vloek je wel eens op het vele werk. Als we vakantie hebben, blijft mijn man graag hier. Ik niet, want dat vind ik geen vakantie (lacht). Maar het is hier fantastisch wonen, ook voor onze dochtertjes Marguerite (4,5) en Rosalie (3,5). We hebben ons hier van in het begin welkom gevoeld”, zegt de hoogzwangere Gabrielle de Liedekerke. Hun derde dochtertje kan elk moment geboren worden.
Wie het bekroonde domein zelf wil ontdekken, kan onder meer tijdens de tweejaarlijkse wijnfeesten terecht in kasteel Duras.
Een wijngaard past super in een kasteelomgeving en brengt bovendien wat geld in het laatje om te investeren in het domein
Ghislain DE LIEDEKERKE