“Nooit van durven dromen”
De galawedstrijd tegen Cyprus deed er eigenlijk niet meer toe voor de Rode Duivels. Enkel het doelpuntenrecord stond nog op het spel. Toch werd het voor één Duivel een wedstrijd met een gouden randje: Jan Vertonghen stond aan de aftrap van zijn 97ste interland in tien jaar en werd daarmee alleen recordinternational. Hij vierde die mijlpaal met een sobere prestatie in de driemansdefensie, mét kapiteinsband om de arm. “Dit is een mooie bekroning van mijn carrière bij de Duivels.” Voor aanvang van deze laatste kwalificatiewedstrijd voor het WK in Rusland moest de 30-jarige Jan Vertonghen maar één speler voor zich dulden met meer caps in het shirt van de nationale ploeg. Levende legende Jan Ceulemans verzamelde tussen 1971 en 1991 niet minder dan 96 interlands voor België en stond daarmee lange tijd op eenzame hoogte. Gisteren kwam er een einde aan dat tijdperk en werd de linksachter van Tottenham de nieuwe lijstaanvoerder. Een betere gelegenheid kon de Antwerpenaar zich daarvoor niet wensen: in een interland die vooraf aangekondigd werd als één groot feest. En dat begon voor Vertonghen nog voor de aftrap. Uit de handen van, jawel, Jan Ceulemans mocht hij onder luid applaus een ingekaderd shirt van de Rode Duivels met daarop het rugnummer 97 in ontvangst nemen.
Geste van Hazard
Dat deed een zichtbaar geëmotioneerde Vertonghen met om zijn arm de aanvoerdersband. Die gunde Eden Hazard voor die ene keer wel aan zijn gevierde teammaat. Ook in Sarajevo had Hazard die geste al gedaan, maar toen weigerde Vertonghen. Nu niet. “Dit was een mooi gebaar van Eden”, vond de gelegenheidskapitein, “maar het was mij niet zozeer om die kapiteinsband te doen. Ik wilde vooral een goeie wedstrijd spelen en deze campagne in schoonheid eindigen.” En dat deed Vertonghen. Terwijl de broers Eden en Thorgan Hazard zich vooraan met drie van de vier Belgische doelpunten tot matchwinnaars kroonden, kwam de linkse pion in de driemansdefensie achteraan nooit in de problemen tegen de offensief onmondige Cyprioten. “Een beetje jammer dat die 5-0 er niet meer kwam”, vond Vertonghen. “We hebben er nochtans de kansen voor gehad. Maar 4-0 is een goeie uitslag voor ons.”
Eén keertje werd de verdediger nog bijna in verlegenheid gebracht, toen hij iets te nonchalant uitverdedigde en daarmee bijna het pad effende voor de bezoekers. Maar toen de Duivelse machine zich meteen erna weer op gang trok, stond er al snel 4-0 op het bord en zakte de moed bij de bezoekers helemaal in de schoenen.
Trots
Het slotkwartier speelde het feestvarken op automatische piloot, om zo eenvoudig de nul te houden na 90 minuten. Meer heeft Jan Vertonghen niet nodig om voldaan te zijn. “Ik heb ervan genoten”, besloot het feestvarken. “Ik ben altijd trots geweest om voor mijn land te kunnen spelen. Die 97 interlands is een mooi cijfer. Hier had ik nooit van durven dromen toen ik mijn carrière startte. Maar ik ben er enorm trots op. Het is een mooie bekroning van mijn carrière bij de Duivels.”