Noord-Zuid
Jaren geleden schreef uw dienaar ook al columns. Voor De Morgen nog wel. Iedereen mag al eens een jeugdzonde begaan. Ook toen schreef ik wat ik dacht. Uiteraard. Het zou zonde zijn om dat niet te doen. Mijn mening werd en wordt uiteraard niet door iedereen gedeeld. Maar dat hoeft ook niet. Het meeste kritiek kreeg ik destijds toen ik schreef dat onze noorderburen heel anders en veel beter reageerden op de crisis dan Belgische politici. In Nederland zette men onmiddellijk de tering naar de nering. Niet ondanks, maar net door de crisis, werd er in Den Haag fors bespaard. En of dat pijn deed! Maar hoe luidt het gezegde? Dat je geen omelet kan bakken zonder de eieren te breken. De bezuinigingen waren, hoe paradoxaal ook, een investering om het nadien weer veel beter te hebben. En wat zien we vandaag? Dat het de Nederlanders gelukt is! Ze verdienen daarvoor een welgemeende proficiat. In Nederland wordt nu immers weer volop aan echte investeringen gedacht. De economie draait er meer dan behoorlijk, de overheidsfinanciën zijn op orde en de politici keren de burgers een dividend uit van vele miljarden euro’s. Tegelijkertijd wordt de Nederlander aangespoord om te sparen en te beleggen. De belasting op dividenden, vergelijkbaar met onze roerende voorheffing, wordt zelfs geschrapt. Als stimulus kan dat tellen!
En hoe zit het ondertussen bij ons? Ook hier draait de economie behoorlijk. Dat kan haast niet anders. Als open economie profiteren we sowieso van de goede gang van zaken in Nederland, Duitsland en zelfs Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Werkgevers creëren iedere dag jobs en het vertrouwen bij consumenten stijgt daardoor. Belgen maken zich minder zorgen over hun toekomst. En toch. In de Wetstraat lijkt nog een crisisstemming te heersen. Bij iedere begroting moet de regering op zoek naar alweer nieuwe, moeilijke besparingen en nieuwe, zogezegd rechtvaardige belastingen. Wat er niet is, kan je immers niet uitdelen. Wat een groot verschil met Nederland! In tegenstelling tot de Nederlanders hebben onze politici gekozen voor salami-besparingen. Altijd weer meer dunne schijfjes. Begrotingen moeten daardoor regelmatig worden bijgestuurd. Je hebt het gevoel dat er altijd en almaar meer moet worden bespaard en dat de crisis nooit ophoudt.
Wij zijn het land van loodgieters die lekken herstellen maar geen budget krijgen om het hele sanitair te vernieuwen. Een beetje langetermijnpolitiek is te veel gevraagd. En dus worden belastingen op dividenden en beurstaksen hier opgetrokken in plaats van afgevoerd en blijven treinen in Limburg op diesel rijden omdat de vernieuwingen op het spoornet stoppen aan de provinciegrens. In voetbal zijn we beter dan de Nederlanders, dat wel. Maar voor de rest kunnen we nog veel van hen leren.
In voetbal zijn we beter dan de Nederlanders, dat wel. Maar voor de rest kunnen we nog veel van hen leren