Six Hands stelt debuutplaat vrijdag voor in Muziekodroom
De enige Limburgse band op Pukkelpop 2017 heeft een debuutplaat klaar. ‘JXTA’ heet die eerste worp van het Hechtelse Six Hands, een even hoekige als speelse plaat vol uitgekiende mathrock. Vrijdagavond stellen ze die voor in Muziekodroom. Ze noemen zichzelf een boyband “De matching T-shirts voor onze liveshows blijven binnenkort wel weer in de kast liggen”, verklapt bassist Toon Vanotterdijk (30, foto rechts) – maar zelfs Justin Timberlake zou over hun uitgekiende mathrock struikelen. Even leek de band dat zelf ook te doen: de zes handen vormen al een trio sinds 2010, maar nu pas ligt debuutplaat ‘JXTA’ – “van juxtapositie” – via label FONS in de platenwinkel. Een moeilijke bevalling, zou je dan denken.
“We vormen gewoon een groep waarin we alle drie mee moeten zijn. Dat betekent ook: veel op café gaan, veel lullen en af en toe wat ruzie vooraleer we knopen doorhakken. Maar we doen ook wel écht onze goesting, op onze mastild nier”, zegt Vanotterdijk, die tot voor kort ook in de begeleidingsband van de Breese singer-songwriter Astronaute speelde. “Six Hands voelt echt aan als een beloning omdat ik er meer van mezelf kan insteken. Je kan iemand anders nummer misschien beter maken, maar het blijft nog steeds van een ander.”
Serotonine
Dat het even duurde voor ‘JXTA’ het licht zag, had ook te maken met de strijd die Vanotterdijk tegen zijn eigen demonen moest voeren. “Samen met Joeri (Mertens, gitarist, nvdr.) ben ik de stuwende kracht in het schrijfproces. Als ik stilval, komen er nog altijd veel ideeën opborrelen, maar krijgen ze nu eenmaal moeilijk vorm. Maar twee Toon VANOTTERDIJK
Bassist depressies zorgden ervoor dat we in het voorjaar van 2016 pas echt weer aan de slag konden.” Het eerste nummer dat opborrelde na die dubbele periode van “shit” is ‘C10H12N2O’. “De formule voor serotonine, de gelukstof. Geschreven op een oude akoestische gitaar die ik nog op zolder gevonden heb. Er plakt een sticker op van Bond Zonder Naam: ‘Kwade dagen gaan ook voorbij.’ Klinkt melig, maar het is nu eenmaal zo. (lacht) In de meeste van mijn gepende nummers zit iets nerveus, woede zelfs. Dit klinkt net heel vrolijk.” Melig klinkt de mathrock op ‘JXTA’ allesbehalve: nu weer ver- en melancholisch, om vervolgens precies berekend uit de bocht te scheuren. “Ironisch genoeg komt er weinig denk- of rekenwerk aan te pas, behalve bij de afwerking van de nummers misschien. Er komt net veel buik bij kijken.”
We vormen een groep waarin we alle drie mee moeten zijn. Dat betekent ook: veel op café, veel lullen en af en toe wat ruzie vooraleer we knopen doorhakken. Maar we doen wel écht onze goesting
Strontvlieg
Al komt er wel wat hogere wiskunde kijken bij de hoes: een uit hout gelaserd frame, ontworpen door Jonas Wellens van Hasselts grafisch duo Visuals Internationals, waarin het getrainde oog de letters ‘JXTA’ kan uithalen. “Drie man, zes handen, negen nummers op de plaat: het bulkt van de veelvouden van drie op de plaat. Dus zie je op de hoes zes vlakken waarvan de lijnen mekaar op een derde hoogte snijden”, rekent Vanotterdijk uit. En wat valt er dan weer te spotten op de achterzijde van de platenhoes? “Een strontvlieg. (lacht) Terwijl we de foto op de oprit van ons repetitiekot maakten, kwam die op het frame zitten. We hebben ze maar laten zitten.”
Six Hands - ‘JXTA’, FONS records, vanaf nu in de platenwinkel. Albumrelease (met Heisa en Limbomaniawinnaar Universe), 13/10, Muziekodroom Hasselt. www.muziekodroom.be
XX