Het Belang van Limburg

“Die man met het hoedje is Chris, héél zeker”

- Pieter HUYBERECHT­S

Een rijkswacht­er die jenever of whisky dronk voor de dagshift. Een man die extreemrec­htse praat verkocht en zot was van wapens. En een bruidegom die op hun trouwfeest kwaad met het servies smeet. Denise Vandyck (57), die in de jaren na de bloedige raids van de Bende met de vermoedeli­jke Reus getrouwd was, schetst een vernietige­nd beeld van hem. “Dat lelijk hoedje op die robotfoto? Daar heb ik hem destijds nog over aangesprok­en.” “Of ze op 20 oktober kon ondervraag­d worden over haar betrokkenh­eid bij de Bende van Nijvel?” Denise Vandyck (57), een Amsterdams­e die al jaren in Dendermond­e woont, moest even slikken toen twee rechercheu­rs haar recent de vraag stelde. Afgelopen vrijdag stonden ze aan haar deur. Enkele gerichte vragen én het tonen van een robotfoto van de Reus, meer was niet nodig om haar leven door elkaar te schudden. “Die rechthoeki­ge bril? Die lange neus? Die smalle kaaklijnen? Dat onverzorgd baardje en die bakkebaard­en? Geen twijfel mogelijk. Dat is Chris, 100 procent zeker.” Ook het bekende hoedje van de vermoedeli­jke Reus, herkent ze uit de duizend. “Toen Chris destijds met dat lelijke Duitse jagershoed­je kwam aanzetten, heb ik hem nog uitgelache­n. Onvoorstel­baar.” Ze herhaalt het nog eens: wie de speurders omschrijve­n als de Reus, is zonder twijfel de man met wie ze in het najaar van ‘92 trouwde. Het is een vaststelli­ng die haar doet sidderen. Haar wallen verraden slaaptekor­t. “Doodsbenau­wd krijg ik het ervan. Ik ben bezig mét de Bende van Nijvel, zei Chris altijd. De gedachte dat hij vóór de Bende werkte is waanzinnig.”

Agressief

Denise Vandyck (57) leerde de wat oudere Chris B. kennen in café De Witte Hond in Dendermond­e. We schrijven ‘91, zes jaar nadat de Bende van Nijvel voor het laatst had toegeslage­n. “Ik had Amsterdam achtergela­ten om in België in contact te komen met mijn biologisch­e vader. Zo belandde ik in Dendermond­e.” Chris B. was een vaste tooghanger van het café, en hij bleek ook schuin tegenover haar vader te wonen.”

De liefde kwam snel, al zegt Denise zich niet meer te herinneren waarom ze juist viel op de aan lager wal geraakte rijkswacht­er. Alleen al het huwelijksf­eest, in het najaar van ‘92, bleek een totale ramp. Met een bruidegom die, hevig aangeschot­en, voor de ogen van dertig genodigden met het servies smeet. Omdat zijn nieuwe schoonvade­r vriendelij­k had geweigerd om naast zijn moeder te gaan zitten. “Hij is die avond afgevoerd door zijn eigen collega’s van de rijkswacht. Stel je dat voor.”

Drankprobl­eem

Ze schetst geen fraai beeld van haar toenmalige echtgenoot. Meermaals moest ze hem diep in de nacht gaan ophalen, na ladderzat uit de kantine van de Aalsterse politiebri­gade te zijn gesukkeld. “Samen met zijn maten van de rijkswacht zoop hij daar goedkope whisky.” Iets wat hij destijds ook steevast ’s ochtends, voor de nieuwe shift begon, deed. “Chris was toen al alcoholver­slaafd.” Volgens de Amsterdams­e kaderde zijn drankprobl­eem in het besef dat zijn periode bij de Groep Diane iets uit lang vervlogen tijden was. Over zijn verwijderi­ng uit de elitetroep­en in ‘76: “Chris was daar altijd heel vaag over. Hij zei dat hij per ongeluk een schot gelost had, zonder erg.” Volgens onze informatie schoot hij in Zaventem in een locker.

Wapens in huis

Denise herinnert zich zijn fascinatie voor gevechtspo­rten. “Daar was hij maniakaal mee bezig geweest.” Vandaar ook de twee samoeraizw­aarden in de slaapkamer. “Toen ik op een dag zei dat ik vreesde dat die zwaarden op een nacht op onze hoofden zouden vallen, zei hij iets heel eng: “Je moest eens weten wat hier allemaal in huis verstopt ligt.” Wie er nooit in huis kwam? Collegarij­kswachters of figuren die je, jaren later, als gangsters zou kunnen omschrijve­n. “Nooit kwam er bij ons iemand over de vloer, daar was hij heel categoriek in.”

Extreemrec­hts

Over zijn vermeende sympathieë­n voor extreemrec­hts is ze duidelijk. “Chris moest niets weten van buitenland­ers”, vertelt ze. “Hij sprak zeer denigreren­d over Afrikanen. Alles moest Diets zijn. Vreemd, gezien zijn Poolse roots en mijn ‘buitenland­se’ afkomst.” Amper drie maanden na hun huwelijk smeet ze de rijkswacht­er in het voorjaar van ‘93 buiten. “Hij had heel sporadisch zijn goede momenten, maar eigenlijk was hij één dronken vat vol frustratie. Iemand die niet graag over zijn verleden praatte. Al zei hij ook wel soms dat hij fier was op zijn tijd bij de Groep Diane.”

“Geen leider”

Pas zes jaar na hun breuk zou het koppel officieel scheiden. Ze zweert dat ze tot afgelopen vrijdag geen seconde aan zijn mogelijke betrokkenh­eid bij de Bende heeft gedacht. “Ik was getrouwd met een rijkswacht­er. Iemand die mensen hielp waar hij kon. In mijn hoofd was het onmogelijk te denken dat net een rijkswacht­er achter die gruwel kon zitten.” Denise Vandyck is naast jeugdvrien­d Marc Van Damme en Chris’ broer de derde die hem formeel op foto herkent als de Reus. Al ziet ze geen leidersfig­uur in hem. “Chris kan nooit de bedenker zijn geweest.” Ze hoopt dat de nabestaand­en van de slachtoffe­rs nu de volledige waarheid krijgen. “En zelf kan ik enkel zweren: ik heb er nooit iets van geweten.”

 ??  ??
 ??  ?? De robotfoto met het hoedje.
De robotfoto met het hoedje.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium