DE BIJZAAK

De minder belangrijke, maar daarom niet minder interessante weetjes uit het Limburgs economisch bestel. De aangehaalde

feiten hoeven niet noodzakelijk op waarheid te berusten.

Door Dominiek Claes

*** Straks is het weer zover. Dan gaan we op zoek naar de Limburgse Ondernemer van het Jaar. Dat zorgt altijd voor heel wat zenuwachtigheid in het Limburgse economische bestel. Het valt me trouwens op hoe vaak we tegenwoordig worden uitgenodigd in sjieke etablissementen, zoals daar zijn De Slagmolen. Daar waren we donderdagavond nog te gast, op uitnodiging van het bedrijf Trixxo van Luc Jeurissen (hoe heet die zijn madam ook alweer?) Flessen champagne die hier op onze redactie belanden, niet normaal! Die krijgen we anders ook wel, zo rond de jaarwisseling. Maar nooit zó vroeg. Mijn vrouw vroeg zich al af of ik ontslagen was bij het Belang en dan maar een wijnhandel ging beginnen. Enfin, het zal u duidelijk zijn dat de Limburgse ondernemers stilaan aan de kook raken en er alles aan doen om bij ons in de gunst te geraken. En dat vinden wij goed. Prima zelfs! We kunnen toch moeilijk tevreden zijn met een cola zero, vindt u ook niet? *** Wie zich daar niet aan laat vangen is Raymond Vanstraelen van Bioracer. Hoewel de 70 gepasseerd, blijft Raymond rondspringen en doen dat het een lieve lust is. Ja ja, hij heeft zogezegd de fakkel doorgegeven aan zijn rechterhand Danny Segers, die nu samen met Peter Croonen het bedrijf zal leiden. Niet dat Raymond het bedrijf verlaat, nee hoor. Hij blijft zich bezighouden met het uitvinden van nieuwe dingen, en met PR. “De dingen die ik graag doe”, zegt hij daarover. Awel, wij geloven daar niks van. Raymond Vanstraelen is van het soort ondernemer dat er nooit genoeg van krijgt. Al binden we hem vast op zijn stoel, hij zal zijn telefoon desnoods met zijn tenen opnemen. Al nemen we hem de sleutels van het bedrijf af, hij weet wel via het dak binnen te geraken. Danny en Peter, wees gewaarschuwd! Mister Bioracer stays in the house.*** Limburg bruist dat het een lieve lust is. De incubatoren groeien als paddenstoelen uit de grond en de starters strijken er neer zoals de duiven die in Orléans zijn gelost. Blij dat ze thuis zijn. Hoeveel incubatoren hebben we nu al? Acht? Negen? Tien? Ik ben de tel kwijt. Ze hebben ook de meest ronkende namen: Corda Incubator, EnergyVille, IncubaThor (daar is over nagedacht!), C-Mine Crib, GreenVille, Bike Valley, Drone Port, en meer van dat schoons. Het is fantastisch om te zien hoe ze zich een beroerte denken om de meest vette namen te bedenken. Zo hebben ze bij EnergyVille een ICT-platform ontwikkeld voor een slimme energiehuishouding bij Thor Park. De naam? SmarThor! Waauw! Daar moesten ze nog een award voor bedenken, voor de vetste naam! ***