“Online poker heeft

Voorpublicatie boek Thomas Buffel

Thomas Buffel (36) heeft een boek uit, dat maandag officieel voorgesteld zal worden. De KRC Genk-speler blikt terug op zijn rijke voetbalcarrière en reikt tips aan voor jonge voetbaltalentjes. Maar Buffel vertelt ook openlijk over zijn moedige vrouw Stephanie en hun zoontjes Fausto en Maceo. Uw krant kon het boek alvast inkijken en haalde er enkele opvallende passages uit. Zo verklapt Buffel dat hij een tijdlang verslaafd raakte aan online pokeren.

MET FEYENOORD OP STAP IN HASSELT

Thomas Buffel start als ukkie bij Daring Ruddervoorde en stapt op zijn negende over naar Cercle Brugge. De echte doorbraak komt er in Rotterdam, waar hij tussen 1999 en 2004 furore maakt bij Feyenoord, op en af en toe ook naast het terrein, zo verklapt hij in zijn boek. “Het toenmalige P-Magazine interviewde me rond die tijd. Na het interview sprak de journalist over een feestje van het tijdschrift in de Dockside in Hasselt. Dat was in die tijd een topdiscotheek. Dat vond ik natuurlijk de moeite. Ik vroeg meteen kaartjes. Niet lang daarna vertrokken we met de hele ploeg naar Hasselt. Pierre van Hooijdonk, Paul Bosvelt, Patrick Paauwe, noem maar op: heel ons team dus mee naar Hasselt. Overnachten deden we in de Holiday Inn. Het werd een geweldige avond. Een van mijn ploegmaten toen, Glenn Loovens, leerde daar zijn latere vrouw kennen. Een Genkse van Italiaanse afkomst. Wat een tijden. Ik was 21, maar organiseerde toen al feestjes. Ik was in de hiërarchie opgeschoven. Als je goed speelt en respect toont, dan volgt de rest wel. De Dockside was in dat opzicht een belangrijk moment.”

VERSLAAFD AAN ONLINE POKER

In 2005 ruilt Buffel Rotterdam voor Glasgow. Omdat zijn seizoen bij de Rangers er in februari 2007 al opzit door een slepende knieblessure, mist Buffel de prikkels van het voetbal. Een lange revalidatie wacht. Vlak na zijn operatie aan beide knieën had Thomas tijd zat. Hij raakte even verslaafd aan online pokeren. “Ik zat vaak moederziel alleen in het appartement en ik miste een bepaalde spanning en adrenalinerush. In die tijd kon je al online pokeren. Snel kreeg ik de smaak te pakken. In een mum van tijd joeg ik heel wat geld erdoor. Dagen zat ik te turen naar die sites en te spelen. Tot op een bepaalde dag Steph ontdekte dat er geld van de bankrekening verdween. Toen was

XEntourage, Mensen maken voetbal! Thomas Buffel, Philip De Hollogne Uitgeverij PDH Consulting. 353 pagina’s. Prijs: 29€. het snel gedaan. Ik heb meteen alles opgebiecht en daarmee was de zaak afgelopen. Het heeft me toch een kleine auto gekost. Daarna heb ik nooit meer gegokt. Na een tijdje speelde ik weer en kon ik me focussen op andere dingen. Het was een goede les voor me, dat wel.”

VERTREK VERCAUTEREN

Na een korte tussenstop bij Cercle, belandt Buffel in Limburg. In 2011 wordt hij met KRC Genk landskampioen en mag hij naar de voorrondes van de Champions League. Nadat de Limburgers Partizan Belgrado uitschakelen, wacht een confrontatie met Maccabi Tel Aviv. Dankzij Frank Vercauteren werd dat een historisch duel. De wedstrijd had plaats in het Ramat Gan stadion in Tel Aviv. Intussen boterde het niet zo goed. De ambities van Vercauteren en het bestuur liepen uiteen. Er zat steeds meer ruis op de lijn tussen de coach en Genk. “Veel kregen we daar niet van mee. We waren met het sportieve bezig en dat zag er even heel slecht uit. We werden in Israël onder de voet gelopen. Van alle kanten kwamen ze. Na zes minuten stonden we achter. Na een halfuur was het al 2-0. Die eerste helft was een catastrofe. Elyaniv Barda scoorde. Nu was het standhouden. Ikzelf viel in de tachtigste minuut in. Kennedy zorgde daar nog bijna voor de gelijkmaker. Maar het werd dus 2-1, een uitslag waarmee we konden leven.”

De volgende dag arriveerde het Genkse gezelschap zonder trainer Frank Vercauteren aan de incheckbalie in de luchthaven van Tel Aviv. Vercauteren liep naar een andere gate op weg naar Abu Dhabi, naar zijn nieuwe club Al-Jazira. “Eerst was er het vertrek van Thibaut Courtois, toen stapte Frank Vercauteren op. Dat was voor ons ook een donderslag bij heldere hemel. Hij kon een groep mentaal scherp houden. Je voelde dat hij op hoog niveau had gespeeld. Hij was niet snel onder de indruk en werkte heel hard. Kortom: een professional.” Alles gebeurde onder het oog van de verzamelde pers op de luchthaven Ben-Gurion in Tel Aviv. Het bestuur stond met de mond vol tan- den. Dirk Degraen zuchtte diep toen hij de opgejaagde journalisten zag rondlopen op zoek naar Frank Vercauteren die verderop wachtte op zijn vlucht. Degraen laste een persconferentie in op de terugvlucht naar Luik om de vervelende situatie bij te sturen.

Toen de Genkse delegatie enkele uren later landde op de luchthaven van Luik, wachtte nog een andere verrassing. “Toen ik naar huis reed, werd de lucht helemaal zwart en begon het hard te waaien. De regen verblindde me. Ik stopte. Het ging niet meer, zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Met bakken viel de regen uit de lucht. Het was zo vreemd allemaal. Ik woonde op nauwelijks drie kilometer van de Pukkelpopweide in Kiewit en ik kwam er bijna dagelijks langs. Later hoorde ik dat er op dat festival