Me kleine auto gekost”

vijf doden waren gevallen door het noodweer. Dat was even slikken, want ik kende de organisator van Pukkelpop Chokri goed. Als ik hem tegenkwam, sloeg ik weleens een babbeltje met hem.”

ZWARE PERIODE

In 2013 gaat de kinderwens van Thomas en Stephanie Buffel in vervulling. Het koppel krijgt de tweeling Maceo en Fausto. Een makkelijke periode is het echter niet, Fausto loopt een RSV-infectie op en niet veel later moet ook Stephanie midden in de nacht naar de spoeddienst. “Na de laatste thuiswedstrijd tegen Charleroi op tweede kerstdag was er om de winterstop in te zetten nog een afscheidsfeestje. Ik vond er mijn draai niet, dat was niet mijn gewoonte. Ik besloot naar huis te rijden en vroeg onder de wol te kruipen.

De volgende ochtend werd ik al snel wakker. Ik liep naar beneden, Steph kwam in volle paniek naar me toegelopen. ‘Fausto maakte een vreemd geluid’, riep ze. Ze had Maceo net eten gegeven toen ze vreemde geluiden hoorde bij de wieg van Fausto. Hij had zware ademhalingsproblemen. Zijn gezicht was blauw uitgeslagen. Meer nog, hij ademde niet meer. Ik nam vliegensvlug zijn hoofdje vast, kneep zijn neusje dicht en deed meteen mond-op-mondbeademing. Dat hielp. Hij reageerde. Zonder mijn schoenen aan spurtte ik naar de auto en reed naar het ziekenhuis. Er was geen tijd te verliezen. Tijdens de rit, die eeuwen leek te duren, pakte ik zijn hoofdje vast en

Thomas BUFFEL In zijn boek ‘Entourage’ gaf hem voortdurend zuurstof. Steph bleef alleen achter met Maceo. Ik had mijn gsm niet bij me. Ze wist al die tijd van niks, dat moet hartverscheurend geweest zijn. In het ziekenhuis in Hasselt kreeg Fausto razendsnel een zuurstofkap. Maar zijn situatie verbeterde niet. De kinderarts stuurde Fausto de volgende dag onmiddellijk door naar de dienst intensieve zorgen in Gasthuisberg in Leuven. In Hasselt waren alle beademingstoestellen bezet. Ons zoontje had namelijk een RSV-infectie opgelopen. Hij werd aan een beademingstoestel gelegd. Ook Maceo werd getest op RSV. Hij moest uit voorzorg meteen mee naar Leuven. Steph begreep het allemaal niet meer. Had de dokter niet eerder bij een raadpleging gezegd dat er niets aan de hand was? De dokter wimpelde toen haar bezorgdheid weg en uitgerekend deze man ving Fausto op in het ziekenhuis.”

“Het was een zware en intense periode geweest, we hadden dag en nacht aan de zijde van onze zonen in Leuven gestaan. Het volgende weekend, op 4 januari, trokken we naar Brugge om uit te waaien en op adem te komen. Even weg van alles. Aangekomen in Brugge viel ik snel in slaap. Midden in de nacht werd Steph plots wakker met hevige buikpijn. Het hield maar niet op, niet normaal. Wat kon dat weer zijn? Ik stond op en bracht haar onmiddellijk naar de spoed in Brugge. Steph onderging een kijkoperatie in haar buikholte. Daarbij stelde de dokter een ernstige ontsteking vast. Er zat vocht in de buikholte, een restant van de keizersnede zo dachten ze. Maar de echte oorzaak zou pas later aan het licht komen. Van darmkanker was er toen helemaal geen sprake. Ze maakten de buikholte schoon en via een infuus met antibiotica kregen ze de ontstekingswaarden in het bloed omlaag.”

SCHONE LEI

In januari van dit jaar verliest Stephanie haar moedige strijd tegen darmkanker. Thomas moet alleen verder, het voetbal brengt een beetje troost. “In een zwart gat ben ik niet gevallen na het overlijden van Steph. Voortdurend zijn er mensen rondom mij, ik ben amper alleen geweest. De kinderen zijn er. Mijn familie en vrienden helpen bij het huishouden.” “Daarnaast ben ik een profspeler, dat zorgt voor afleiding. Maar ja, ik heb momenteel veel aan mijn hoofd. De voorbije tijd had ik minder plezier in de gewone dingen. Dat is me nog nooit overkomen. Hoe dat komt? Ik was na de dood van Steph voortdurend bezig met zaken op te lossen. Ik heb graag controle over de situatie en wilde een aantal zaken op een rijtje zetten. Zoiets kost nu eenmaal veel energie. Heel wat zaken raasden door mijn hoofd. Anderzijds wil ik niet de hele tijd op de sofa liggen omdat ik rust nodig heb. Nee, de situatie is anders nu Steph er niet meer is. Fausto en Maceo zijn er, en je wilt niet dat andere mensen alles van je overnemen.

Het was niet altijd even makkelijk (stilte). Bij Genk kreeg ik ook minder speelkansen en dat was soms moeilijk te plaatsen. Bovendien kwamen vragen zoals ‘Wat na mijn loopbaan? Wat met de kids later?’ naar boven. Ik wilde alles op een rijtje zetten, maar dat gaat niet. Ik ga daar nu een streep onder trekken. De tweede seizoenshelft wil ik met een schone lei beginnen. Nog één keer alles geven en in schoonheid eindigen. Nog één keer zorgeloos kunnen voetballen. Als dat voorbij is, laat ik alles op me afkomen.”

“Door Fausto en Maceo heb ik iemand leren kennen op hun school die zorgt voor ondersteuning. Zij is voor hen én voor mij een extra houvast. We zien wel hoe het verder evolueert.”