Frans popicoon France Gall (70) overleden
Zangeres France Gall (70) overleden
“Er zijn van die woorden die een mens liever nooit zou uitspreken. France Gall is op 7 januari vertrokken naar ‘Le Paradis blanc’, nadat ze twee jaar lang in alle discretie en waardigheid kanker had bekampt.” Amper een maand na Johnny Hallyday moet Frankrijk alweer afscheid nemen van een icoon uit de muziekscène. France Gall werd 70.
Vraag mensen één liedje te noemen van France Gall en je krijgt negen kansen op tien ‘Poupée de Cire, Poupée de Son’ als antwoord. Met die song van Serge Gainsbourg wint France Gall in 1965 het Songfestival voor... Luxemburg. Isabelle Gall – zoals ze met haar meisjesnaam heet – is dan amper 17. Een overwinning met een bittere nasmaak, want net voor ze haar winnende nummer opnieuw op het podium kan brengen, maakt haar vriendje het uit aan de telefoon. De naam van dat vriendje: Claude - ‘CloClo’ François.
Van kinderliedje tot ‘sucettes’
Voor France Gall betekende die overwinning haar Europese doorbraak. In eigen land was de dochter van een zangeres en een liedjesschrijver – haar vader schreef onder meer voor Charles Aznavour en Edith Piaff – op dat moment al een tienerster. Haar debuut ‘Ne sois pas si bête’ was meteen een hitje en van ‘Sacré Charlemagne’, een kinderliedje dat haar vader schreef, gingen liefst twee miljoen exemplaren over de toonbank. Later zou France Gall met meer dan gemengde gevoelens terugkijFrance ken op die prestatie: “Ik was er ziek van, ik weet het nog heel goed. Wat haatte ik dat liedje...” Onder de vleugels van Serge Gainsbourg verpopt ‘de kleine korporaal’ – de bijnaam die France Gall van haar vader en twee broers kreeg vanwege haar karaktertje – tot een heus icoon van de yéyé, de in Frankrijk razend populaire muziekstijl uit de sixties, die behalve CloClo ook Johnny Hallyday lanceerde. Maar wanneer Serge Gainsbourg voor haar het seksueel net iets té suggestieve ‘Les Sucettes à l’Anis’ schrijft, schreeuwt het publiek moord en brand. Vooral de aangebrande zinsnede “Wanneer de zuurstok, geparfumeerd met anijs, in Annie’s keeltje loopt, waant ze zich in het paradijs” schiet veel Fransen in het verkeerde keelgat. Het nog altijd maar 18-jarige zangeresje voelt zich “vernederd” en “getraumatiseerd”, wanneer ze de dubbele bodem van de tekst doorgrondt en sluit zich van oprechte schaamte wekenlang op. Het betekent het einde van een korte, maar zeer succesvolle samenwerking met muzikaal genie Gainsbourg.
Muze van Michel Berger
Vanaf dan zit de carrière van Gall in het slop. Tot ze in 1973 Michel Berger tegen het lijf loopt. Het klikt, zowel privé – het stel trouwt en krijgt twee kinderen – als muzikaal. Berger zal voor zijn muze de ene hit na de andere uit zijn piano toveren: ‘Musique’, ‘Il jouait du piano debout’, ‘Résiste’, ‘Evidemment’, ‘Le Paradis blanc’, ‘Babacar’ of nog ‘Ella, elle l’a’…
Maar mooie liedjes blijven niet duren. In 1992 stuikt Michel Berger tijdens een partijtje tennis op vakantie in elkaar. Een hartaanval. Hij is pas 44. Negen maanden later wordt bij de jonge weduwe borstkanker vastgesteld. France Gall slaat er zich door en gaat zelfs opnieuw optreden. Tot ze in 1997 een derde grote klap te verduren krijgt: haar dochter Pauline overlijdt op 19-jarige leeftijd aan mucoviscidose. Een klap die France Gall nooit te boven zal komen. Nog één keer zal ze het podium betreden: in 2000 zingt ze samen met Johnny Hallyday in L’Olympia diens hit ‘Quelque chose de Tennessee’, ook al een song van ‘haar’ Michel Berger.
Schooltje in Senegal
Ik was er ziek van, ik weet het nog heel goed. Wat haatte ik dat liedje France Gall over haar eerste hitje ‘Ne sois pas si bête’
Sindsdien leefde de Franse ster teruggetrokken, de helft van het jaar op een eiland voor de kust van Senegal. Daar stichtte ze een schooltje en trok ze zich het lot van de lokale bevolking aan. Twee jaar geleden liet France Gall een laatste keer van zich spreken: samen met haar nieuwe partner, de Ethiopisch-Amerikaanse muziekproducer Bruck Dawait, schreef ze de musical ‘Résiste,’ een eerbetoon aan haar overleden man met liefst 30 hits uit hun beider carrière. Niemand wist toen dat dit haar muzikale testament zou worden.