Vlaamse Trump
Een paar weken geleden haalde Theo Francken (N-VA) The Washington Post en gisteren The New York Times. Zelfs de beste Amerikaanse kranten zijn dus nieuwsgierig genoeg om lange verhalen te schrijven over de 9 Soedanezen die verplicht teruggestuurd zijn en de rol van de felle staatssecretaris in deze saga. The Washington Post moest meteen al iets rechtzetten van Francken. De prestigieuze krant had hem namelijk omschreven als een anti-migratie hardliner. Van The New York Times kreeg Francken een andere geuzennaam: de Vlaamse Trump. Francken verdedigt Trump wel eens maar of hij zich nu geflatteerd voelt? In elk geval heeft hij deze keer - toch niet openlijk - geen correctie gevraagd. Tenslotte vlammen ze alle twee graag van alles op Twitter en hebben ze alle twee een kort lontje. Gisteren mocht Francken op de grill gaan liggen die de hele kerstvakantie voorverwarmd werd door zowel oppositie als door regeringspartner CD&V. Maar aanbranden deed hij niet. De moties allerhande die Ecolo-Groen, sp.a, PS, cdH en Défi tegen hem hadden klaarliggen, werden van tafel geveegd door de zogenaamde “eenvoudige motie” van N-VA. “We gaan door tot de orde van de dag”, staat in dit soort moties dat die van de oppositie meteen vernietigt. Sarah Smeyers (N-VA) had die nog vlak voor Kerstmis ingediend, op die late vrijdagavond dat Nahima Lanjri (CD&V) fel naar Francken uithaalde en nog net zijn ontslag niet vroeg. Maar gisteren ondertekende CD&V die motie wel, net als alle meerderheidspartijen. De rangen zijn dus gesloten. Al kreeg Francken toch een tikje van premier Michel die om nuance vraagt. “Zowel in daden als in woorden”, zei de premier.
Filip Dewinter (Vlaams Belang) en Patrick Dewael (Open Vld) zijn het zelfs over één ding grondig eens: Francken doet alsof hij streng is, maar is eigenlijk redelijk. Dewinter haalde allerlei cijfers aan om te bewijzen dat Francken veel meer asielzoekers erkent dan zijn voorgangers. Dewael wist ook waarom Francken zich een hard imago aanmeet: om extreemrechtse kiezers te verleiden. “Hoever kan je daarin gaan zonder af te dwalen van het pad van de democratie”, vroeg Dewael zich af. Waarop hij een stevig applaus kreeg van zowel oppositiepartij-sp.a als van meerderheidspartij CD&V. “Ik zeg het niet vaak en ik zeg het niet graag”, oreerde Filip Dewinter. “Maar Patrick Dewael heeft gelijk. De communicatie van Theo Francken staat haaks op de realiteit.”
Peter De Roover (N-VA) vatte de dualiteit samen als: “is Theo Francken nu Hannibal Lecter of Minnie Mouse?” De reden van de heisa is voor hem duidelijk: afgunst.
De crisis is in elk geval voorlopig voorbij, toch tot het echte onderzoek klaar is. En dan begint alles misschien wel helemaal opnieuw.