LEVEN EN KUNST ALS ÉÉN GEHEEL
Toonaangevende naoorlogse kunstenaar in Genk gestorven
In Genk is maandag de in Leopoldsburg geboren kunstenaar Jef Geys overleden. Hij werd 83. Geys wordt beschouwd als een van de invloedrijkste naoorlogse Belgische kunstenaars. Zijn werk is vertegenwoordigd in belangrijke Belgische musea en hij nam deel aan grote internationale kunstmanifestaties zoals de Biënnale van Venetië, Documenta in Kassel en Chambres d’Amis in Gent. Geys werd in 1934 in Leopoldsburg geboren. Hij studeerde af aan de Antwerpse kunstacademie en vestigde zich in Balen, waar hij meer dan 30 jaar aan de slag ging als kunstleraar op een meisjesschool.
Geys beperkte zich niet tot één stijl of één discipline. Hij maakte beelden, tekeningen, schilderijen en installaties. Hij was niet geïnteresseerd in het esthetische in klassieke zin: het ging hem om de inhoud. Wat die inhoud was, daar wilde hij zelf liever niets over zeggen want dat zou invloed uitoefenen op de gedachtevorming van mensen als die zijn kunst bekeken. Geys gaf daarom ook niet graag interviews: één waarheid bestond niet volgens hem. Hij meed ook vernissages en kwam zelden op eigen expo’s opdagen. Geys kon naar verluidt weerspannig zijn. In 1970 werd hij gevraagd voor een solotentoonstelling in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen. Hij antwoordde in een brief met het voorstel het museum op te blazen. Toch vond de tentoonstelling het jaar daarop plaats. Curatoren die met hem werkten, noemen hem een man met een groot gevoel voor humor. Maar ook iemand die heel precies wist wat hij wilde en hoe zijn expo’s er moesten uitzien.
Koffie en krant
Geys kreeg alom erkenning in de kunstwereld. Zijn werk was te zien op belangrijke internationale kunstmanifestaties en werd bekroond met de Vlaamse Cultuurprijs voor Beeldende Kunst in 2000 en de Prijs Beeldende Kunst van de provincie Antwerpen in 2008. In België had Geys nog recente overzichtstentoonstellingen in M HKA (2011), KMSK (2012), Wiels (2013) en SMAK (2015). “Hij werd vaak vergeleken met Marcel Duchamp”, zegt zijn dochter Nina, “maar hij zelf was daar niet zo op ge- steld. Hij wilde zeker niet als een epigoon van Duchamp te boek staan. Zijn werk is daarvoor ook te origineel, te authentiek.”
Koffiedagboek
In het SMAK toonde Geys in 2015 zijn ‘Koffieonderleggerdagboek’. Elke dag ging hij in Balen in hetzelfde café een kop koffie drinken en de krant lezen. Bij krantentitels die hem op een of andere manier aanspraken, maakte hij een tekening of notities.
In het begin van zijn carrière maakte Geys een verzameling van foto’s, knipsels en brieven over een 15jarige jongen uit het dorp die hij coachtte op kermiskoersen. “Mij interesseert het niet wat de corruptie of achtergronden in de wielersport zijn”, zij hij daarover. “Mij interesseert wat er met die kleine gebeurt.”
Internationale waardering dus, maar bij Geys zelf was het lokale, het ‘gewone’, het volkse van belang. Leven in Balen en kunst maken vormden bij hem een hecht geheel. Het werk dat voortvloeide uit die hechte connectie archiveerde hij uitvoerig en verspreidde hij in zijn ‘Kempense Informatiebladen’.
Onze pa had veel respect voor Elon Musk. Ik wil zeker proberen om een kunstwerk van mijn vader mee te geven op een ruimtemissie van Tesla Nina, dochter van Jef GEYS,
over haar vader
Naar Mars
Jef Geys bleef actief tot enkele weken voor zijn overlijden. Hij was sinds enkele jaren weduwnaar en laat een dochter en twee kleinzonen na. Zij zullen streven naar de verwezenlijking van een laatste project van Jef: een missie van zijn werk naar Mars. “Onze pa had veel respect voor een figuur als Elon Musk”, zegt zijn dochter Nina. “Dat was een held voor hem, iemand die zich door niets of niemand laat tegenhouden om zijn projecten te realiseren. Ik wil zeker proberen om een kunstwerk van onze pa mee te geven op een ruimtemissie van Tesla.”