“Geleerd eenzaam te zijn”
PIETERS twee maanden naar de VS als voorbereiding op The Masters
Thomas Pieters start morgen in de Genesis Open. Het is zijn eerste Amerikaanse wedstrijd in aanloop naar de legendarische The Masters die begin april op Augusta National Golf Club betwist wordt. Om zich optimaal voor te bereiden op zijn favoriete Major, toeft Thomas haast twee volle maanden in de States. “Ik heb geleerd eenzaam te zijn, zoals elke golfspeler.” Thomas Pieters heeft uitstekende herinneringen aan de Genesis Open. Vorig jaar eindigde hij er nog als runner-up, Dustin Johnson won. De huidige nummer één van de wereld is ook weer van de partij. De deelnemerslijst is dit jaar indrukwekkend, want ook Rory McIlroy, Justin Thomas en Jordan Spieth zijn maar enkele van de grote namen die aan de tee verschijnen. Net als Tiger Woods, die een groot deel van de aandacht zal opeisen.
De focus ligt dit voorjaar op de US PGA Tour, Thomas?
“Ja, deels omdat het in het voorjaar niet veel soeps is op de European Tour. Veel Aziatische wedstrijden, waar ik het liefst voor bedank. Een Amerikaans voorjaar als opbouw leek ons gepaster. Naast The Masters zijn er de twee belangrijke World Golf Championship-wedstrijden in Mexico en Texas, maar ook The Players, zeg maar de vijfde Major, die ik voor de eerste maal ga betwisten. Dankzij mijn status in de World Ranking heb ik een weldoordacht wedstrijdprogramma kunnen samenstellen. Ik ben niet iemand die een hele reeks wedstrijden nodig heeft om goed te presteren.”
De week na The Players is er de Belgian Knockout. Jouw wedstrijd staat ook met stip aangeduid.
“De Belgian Knockout (van 17 tot 20 mei op het Antwerpse Rinkven, nvdr) is uiteraard iets waar ik reikhalzend naar uitkijk. Ook Nicolas en Tom zullen er alles aan doen om er een boeiend tornooi van te maken en Christopher Mivis kan op Rinkven gensters slaan. Maar eerst het Amerikaanse voorjaarsluik.”
The Masters moet opnieuw het absolute hoogtepunt worden?
“The Masters is zonder twijfel mijn favoriete Major. Ik besef wel dat dit een beetje raar klinkt uit de mond van een Europeaan van wie verwacht wordt dat hij The Open (wordt aanzien als een van de oudste en meest prestigieuze goftornooien, nvdr) op nummer één plaatst. Ik doe dat niet, alhoewel ik de links courses waarop de Britse Major gelopen wordt, als mijn favoriete soort golfbanen aanduid. Dit jaar wordt The Open op Carnoustie betwist. Een aartsmoeilijke baan, maar wel een waar je me vooraan mag verwachten.”
Zoals op Augusta National. Vorig jaar tikte je als vierde aan in The
Masters.
“Die vierde plaats zorgde
voor een volle
Thomas PIETERS maand frustratie… Ik voelde immers dat er veel meer in zat. Als ik één slag in mijn carrière als golfer opnieuw zou mogen doen, dan is dat het shot naar de green van de zestiende hole. Op die par 3 maakte ik een verkeerde keuze en moest er een bogey verteren. Stel dat ik daar een meer dan haalbare birdie had gescoord, dan had ik wellicht om de eindzege kunnen mee strijden.”
Dit jaar revanche dus?
“Daar hoop ik toch op. Ik voel dat ik de baan in zo’n korte tijd al in mijn vingers heb. Dat ik me aan de specifieke noden van Augusta National kan aanpassen. De baan eist veel draws, dus balvluchten van rechts naar links, terwijl ik van nature een fader ben, dus ballen lichtjes van links naar rechts sla. Op Augusta schakel ik naadloos over naar die draws. Ik kan die klik in mijn hoofd maken. Dankzij uiteraard gedreven voorafgaande training, gestuurd door coach Pete Cowen. In golf is vertrouwen een belangrijke troefkaart. Je moet er in geloven en dan lukt het.”
Als ik één shot opnieuw zou mogen doen, dan dat op hole 16 van The Masters. Ik ben er een maand gefrustreerd door geweest
2017 was voor jou wel een jaar zonder zege. Een minder jaar dus?
“Ik zie dat anders. Ik was zevenmaal in contention, dus in strijd om een overwinning. Ik kon dat echter nooit succesrijk afronden. Toch kijk ik tevreden terug naar 2017. Ik steeg best wat plaatsen op de World Ranking (Pieters staat momenteel 38ste, nvdr) en toonde me in de absolute topwedstrijden.”
Die topwedstrijden worden dit jaar opnieuw je voornaamste doel?
“The Masters, de US Open, The Open, The Players, de World Golf Championship-wedstrijden… én uiteraard de Belgian Knockout staan overduidelijk met rood aangestipt. Zoals natuurlijk ook de Ryder Cup eind september. Wel wil ik me deze keer rechtstreeks voor Team Europe kwalificeren en niet via een wildcard zoals in 2016. Daarvoor moet ik wel een topseizoen lopen.”
En een goede start nemen in de VS. Je verblijft er twee maanden, terwijl je dolgraag in eigen omgeving toeft. Een opgave?
“Wat moet, moet. Gelukkig heb ik geleerd eenzaam te zijn. Is iedere tourgolfer dat overigens niet? Akkoord, op de European Tour gaat het er veel kameraadschappelijker en gezelliger aan toe dan op de Amerikaanse PGA Tour. Gelukkig kan ik die twee maanden met Alex Burge optrekken. Alex was mijn teamgenoot aan de University of Illinois en startte als spelersmanager bij Excel Sports, het managementbureau dat mijn sponsorbelangen behartigt. Ik zal me dus minder eenzaam voelen. Ook al omdat mijn familie, zeker zus en manager Lieselotte, wel af en toe zal overvliegen. Als ik in die periode goed presteer, zal die eenzaamheid snel draaglijker zijn.”