INTERNERING OF LEVENSLANG?
Advocaat Frédéric Thiebaut vindt Hardy “geestesgestoord” Openbaar aanklager noemt hem “absoluut toerekeningsvatbaar”
Op het proces van Renaud Hardy in Tongeren kwam gisteren Hardy’s advocaat Frédéric Thiebaut aan het woord. Hij vroeg de jury om Hardy te laten interneren. “Door de medicatie lijdt hij aan een geestesstoornis die de controle over zijn daden aantast.” Zijn pleidooi stond in schril contrast tot dat van openbaar aanklager Alexandra Van Kelst: “Niet zijn medicatie is de schuldige, niet de cocaïne, niet de ziekte van Parkinson, maar wel een van de gevaarlijkste mensen uit de maatschappij. Dat is Hardy.”
TONGEREN -
De advocaat van Renaud Hardy vroeg zich de afgelopen weken vaak of wat hij daar nu eigenlijk zat te doen, recht voor de man die zulke gruwelijke feiten heeft gepleegd en op de zitting uitblinkt in het maken van ongepaste opmerkingen. “Ik besef dat ik hier een weinig sympathieke positie bekleed”, begon hij zijn pleidooi. “Op mijn medeleven kan Hardy ook niet rekenen. De zaak is gruwelijk, de bewijslast verpletterend en mijn cliënt is niet te regisseren.” Thiebaut betwist de feiten zelf niet, ook al trok Hardy zelf de afgelopen weken zijn bekentenissen over de moordpogingen op Veerle Eyckermans en A.H. uit Bonheiden weer in. “Ik ga niet blind mee in zijn grillen. Ik kijk met een kritische blik naar het dossier en wil dat u een beslissing neemt om de juiste redenen.”
“Hardy is perte totale”
Volgens Thiebaut is Hardy ontoerekeningsvatbaar en moet hij dus worden geïnterneerd. “Voor 2010
Alexandra VAN KELST waren er kosten aan Hardy, erna was hij perte totale. Door de medicatie lijdt hij aan een geestesstoornis die de controle over zijn daden aantast. De incidenten zijn nauwelijks bij te houden, zowel op de zitting als in de gevangenis. Agressie tegen personeel, nachtlawaai, seksueel commentaar. Hardy liep rond met een plastic zak op zijn hoofd, bouwde constructies in zijn cel en ga zo maar door. Een echte psychopaat gedraagt zich als een gladde paling om goed voor de dag te komen, die maakt geen grapje over ‘Hasselt Hilton’ op zijn eerste dag. De lijst misplaatste opmerkingen is eindeloos. Hardy kan zich duidelijk niet inhouden.”
Om duidelijk te maken dat Hardy ondanks zijn stoornis wel planmatig en beredeneerd kon handelen, vergeleek hij hem met een pyromaan. “Die bereidt zijn branden ook goed voor, neemt brandversnellers mee en handschoenen om geen sporen achter te laten. Maar dat gedrag is een verslaving. Veel pyromanen worden geïnterneerd. Ik vraag u om moedig en kritisch te zijn en Renaud Hardy te laten interneren.”
Toerekeningsvatbaar
Openbaar aanklager Alexandra Van Kelst is het daar grondig mee oneens. Ze noemde Hardy in haar pleidooi een van de gevaarlijkste mensen uit de maatschappij. “Maria Walschaerts en Linda Doms zijn een vreselijke dood gestorven. Ze zijn seksueel vernederd en verkracht. Veerle Eyckermans en A.H. zijn ternauwernood ontsnapt aan niets ontziend geweld. Voor al die gruwel is één schuldige. Niet zijn medicatie, niet de cocaïne, niet de ziekte van Parkinson, maar wel een van de gevaarlijkste mensen uit de maatschappij. Dat is Renaud Hardy: ik vraag u om ‘ja’ te antwoorden op alle schuldvragen.”
Van Kelst stelde dat Hardy “absoluut toerekeningsvatbaar” is. “Die impulscontrolestoornis leidde misschien tot een verhoogde behoefte aan seks, maar dat is iets anders dan de behoefte om te moorden. Er is geen enkel wetenschappelijk bewijs dat de medicatie tegen parkinson agressief of moordlustig maakt. Die zogenaamde topdokter heeft u blaasjes wijsgemaakt. In de jaren negentig was Hardy al obsessief met seks bezig. Wereldwijd lijden miljoenen mensen aan parkinson, 31 van hen hebben een impulscontrolestoornis. Niemand van hen is agressief tegen andere mensen.” Van Kelst benadrukte hoe planmatig en berekenend Hardy te werk ging. “Hij nam zijn gsm nooit mee, want dan kon hij worden getraceerd. Hij gebruikte handschoenen, dan liet hij geen vingerafdrukken achter. De feiten gebeurden niet in een explosie. Linda Doms was tweeënhalf uur overgeleverd aan zijn seksueel sadisme. Hij nam er zijn tijd voor. Bij de moordpoging op Veerle Eyckermans wachtte hij haar rustig op en vluchtte zodra er hulp op komst was. Toen kon hij zijn drang dus wel perfect beheersen.” Morgen volgen de replieken en gaat de jury in beraad.
Hardy nam zijn gsm nooit mee, want dan kon hij worden getraceerd, en hij gebruikte handschoenen. De feiten gebeurden niet in een explosie