“Vlaanderen is het nieuwe Scandinavië”
Buitenland valt voor kwaliteit van onze tv-fictie
HASSELT - Met ‘Gevoel voor Tumor’ maakt alweer een Vlaamse fictiereeks de sprong naar het buitenland. En dat heeft alles te maken met kwaliteit, zo zeggen buitenlandse kopers van Vlaamse series. “Maar Flemish is voor de buitenlandse kijker nog geen begrip. Daarvoor is het nog iets te vroeg.”
‘Salamander’, ‘Tabula Rasa’, ‘Beau Séjour’, ‘Professor T’ en zelfs series zoals ‘13 Geboden’ die we in eigen land nog niet te zien kregen: allemaal maken ze furore in het buitenland. Ook ‘Gevoel voor Tumor’, de tragikomische Eén-reeks rond een student geneeskunde (rol van Hasselaar Maarten Nulens) die zelf kanker krijgt, is nu verkocht aan Nederland en de internationale distributeur Red Arrow. “Vlaanderen levert tegenwoordig kwaliteit en op basis daarvan kopen wij series aan”, aldus Xiao Juan Zhou, CEO van de Canadese sales agent Attraction. “Wij hebben onder meer ‘Code 37’, ‘13 Geboden’ en ‘De bende van Jan De Lichte’ in onze portefeuille. Allemaal reeksen die we stuk voor stuk op hun kwaliteit hebben geselecteerd.”
“Verfrissend anders”
Ook Walter Iuzzolino van Walter Presents, het bedrijfje dat series aankoopt voor de Britse zender Channel 4, prijst het niveau van Vlaamse producties. “Vlaams drama is verfrissend anders met een elegant laagje vernis waaronvormt der een uitgekiend verhaal zit”, zegt Iuzzolino, die zelfs zo ver gaat om Vlaanderen “het nieuwe Scandinavië” te noemen, een wereldwijd geroemd kwaliteitslabel als het op donkere crimi’s aankomt. Xiao Juan Zhou vindt dat laatste wat overdreven. “Aan ‘Vlaams’ of ‘Belgisch’ wordt door het publiek in het buitenland nog niet meteen een imago gekoppeld. Daarvoor is het succes nog te pril. Zelfs onder professionals staat wat uit Vlaanderen komt nog niet op dezelfde hoogte als een kwaliteitslabel van het genre Scandinavian Noir. Vlaamse fictie wordt momenteel nog altijd reeks voor reeks op kwaliteit getaxeerd en al dan niet aangekocht.” Ook professor communicatiewetenschappen Stijn Joye (UGent) ziet andere redenen voor de internationale opmars van onze tv-fictie. “Vlaanderen profiteert mee van een globale tendens. Met de komst van Amazon en Netflix is iedereen op zoek naar nieuwe verhalen. Aangezien de vraag groot is, moeten streamingdiensten wel buiten de VS en Engeland naar kleinere landen kijken. Bovendien onze taal niet langer een bezwaar. Vroeger moest je in Engelstalige territoria niet aankomen met ondertitels, maar dankzij Scandinavische series als ‘The Bridge’ en ‘The Killing’ is het publiek daaraan gewend geraakt.” Joye onderstreept dat Vlaanderen sowieso in het zog van Scandinavië is meegesleept. “Een van de eerste reeksen die het goed deed in het buitenland was ‘Salamander’, niet toevallig een thrillerachtige serie in de trant van wat er uit Zweden en Denemarken komt.” Intussen ziet hij wel een positieve evolutie. “We komen de jongste jaren zeer creatief uit de hoek en slagen erin een interessante draai te geven aan vertrouwde plots. Neem nu ‘De Dag’: in se gaat dat over een bankoverval, maar door er verschillende standpunten op los te laten, is er toch weer een boeiend hoekje af.”
“Té somber”
Ook Xiao Juan Zhou onderstreept dat ‘net anders’-aspect van Vlaamse tv-fictie. “Je merkt aan de straffe verhalen die jullie bedenken dat Europeanen kunnen bogen op een rijke literaire traditie. Tegelijk stel ik vast dat er meer geld beschikbaar is voor fictie in Vlaanderen. De productiekwaliteit spat gewoon van het scherm.” Toch geeft de baas van Attraction nog wat raad mee aan onze vaderlandse fictiemakers. “Vaak kunnen jullie series nog iets meer vaart gebruiken. En de toon is wel érg somber, hier en daar een lichtpuntje mag wel. Maar voorts: blijf trouw aan jullie identiteit.”
Vlaams drama is verfrissend anders met een elegant laagje vernis waaronder een uitgekiend verhaal zit
Aankoper voor Channel 4