“Guitige kerel met eeuwige glimlach”

“Vandaag geen koersrelaas op mijn site. Omdat het er gewoon niet toe doet. Alle resultaten van het voorbije voorjaar verdwijnen in het niets bij het overlijden van onze ploegmaat Michael Goolaerts. Het is en blijft onwezenlijk. Ik ken Michael als sinds ik aspirant was. We zijn allebei geboren in het jaar ’94 en bovendien afkomstig uit dezelfde regio. Ik herinner me Michael als een immer goedlachse kerel. Nooit slecht gezind en altijd extreem gemotiveerd.”

“Parijs-Roubaix was ook zijn zijn droomkoers. ‘L’Enfer du Nord mène au paradis’, luidt de slogan van Parijs-Roubaix (De hel van het Noorden leidt naar het paradijs). Ik weet niet wat ik me daar vandaag bij moet voorstellen. Hoe groot de verslagenheid gisteren ook was, het lijkt alsof het vanmorgen bij het ontwaken pas echt is doorgedrongen. Ik ben niet alleen een super ploegmaat, maar ook een goede vriend verloren.”

“Nee, ik heb tijdens de wedstrijd nooit geweten wat er aan de hand was. De ploegleiding heeft de beslissing genomen om mij niet op de hoogte te brengen. Ik denk dat dat de juiste keuze was. Iedereen was op dat moment trouwens nog in het ongewisse over zijn toestand. De hoop dat het goed zou komen, bleef lange tijd intact… Maar het was een strijd die hij blijkbaar niet kon winnen.”

“Sarah en ik hebben ondertussen besloten om onze reis - we zouden woensdag voor een drieweekse roadtrip langs de Amerikaanse Westkust vertrekken - af te gelasten. We zouden er toch niet van genieten. En ik wil de uitvaart van Michael in geen geval missen.”

“Tot slot wil ik, in naam van Sarah en mezelf, iedereen die Michael liefheeft veel sterkte toewensen. Mag ik nog een oproep doen? Alsjeblief, hou de herinnering aan Michael levendig! Herinner hem zoals ik dat zal doen: als die guitige kerel met die eeuwige glimlach. Het zal altijd een inspiratie blijven. Rust zacht daarboven, maat!”