Het zal toch niet VAR zijn?

De opvolger van ‘koesterkoffer’ is bekend, hét woord van 2018 kan toch onmogelijk iets anders dan VAR worden. Dan hebben we het niet over een jonge stier, een Noorse godin of het Zuid-Franse departement. Nee, het is de afkorting van ‘video assistant referee’, die de voetbalbeleving in ons land helemaal op zijn kop heeft gezet. Uitgerekend in het weekend dat AA Gent-coach Yves Vanderhaeghe voorstelde om de VAR op te doeken, hielpen de videobeelden scheidsrechter Vertenten om in de topper Anderlecht-Club Brugge de juiste beslissing te nemen en de Brugse gelijkmaker wegens buitenspel af te keuren. Het zal toch niet VAR zijn, zag je Bart Verhaeghe en Vincent Mannaert hardop denken in de tribune.

De VAR blies de titelstrijd nieuw leven in, het is nu al duidelijk dat de aanwezigheid van de G5 een zegen is voor play-off 1. Elke match is een topper, het dubbeltje tolt telkens tergend lang vooraleer een kant te kiezen.

Toch kan de VAR niet alle problemen oplossen, waarmee de heren voetballers en trainers de scheidsrechters opzadelen. Ex-topref Serge Gumienny heeft overschot van gelijk dat hij elders op deze bladzijdes zijn vizier richt op de clubs en meer bepaald hun spelers en trainers. De manier waarop Felice Mazzu en de Charleroifans met een bedenkelijk één-tweetje ref Lambrechts nog voor de match tegen Genk onder een immense druk zetten, was van bedenkelijk niveau. Op Mambourg kon je vrijdag als scheidsrechter onmogelijk een goeie wedstrijd fluiten. Maar ook de sollicitatie van de strafschopzoekers om het tot hét woord van 2018 te schoppen, is verfoeilijk. Gelukkig reageerden de gedupeerden Philippe Clement en Yves Vanderhaeghe waardig. Clement wil zaterdag tegen Anderlecht geen betwisting van elke scheidsrechterlijke beslissing, Vanderhaeghe gaf toe dat Standard de overwinning verdiende.

Ook als journalist moeten we durven mea culpa slaan. Het fileren en overbelichten van elke scheidsrechterlijke beslissing draagt bij tot de overdreven druk, die op de scheidsrechters wordt uitgeoefend. Terwijl een scheidsrechterlijke vergissing slechts even zwaar doorweegt in het resultaat als een misser van een aanvaller of een blunder van een keeper. Meer nog: omdat spelers in een wedstrijd meestal vaker in de fout gaan dan de scheidsrechter, is hun impact op het resultaat veel groter. Maar bij een 1-0 na vijf gemiste kansen en één onterechte strafschop, zal onze focus altijd gaan naar de ene misser van de scheidsrechter.

Bij deze: ik ga proberen om mijn leven te beteren. Uit respect voor de mannen in het oranje. En hun VAR.