De zotte geboorte van de ‘witte Nederlander’

Elke week exploreert taalliefhebber Marcel Grauls de rijkdom van het Nederlands

Verplicht Engels als voertaal in het hoger onderwijs’ is het hoofdthema van het aprilnummer van het ‘Onze Taal’-magazine. Vijf bladzijden die een scherp overzicht bieden van de brandende kwestie. Waarom de kwestie in Nederland harder brandt dan in Vlaanderen is niet meteen duidelijk, hoewel de discussie ook hier niet te ontwijken valt. Internationalisering is noodzakelijk. Maar tegenstanders vrezen kwalilteitsverlies van het hoger onderwijs, én gesukkel in de twee talen: blijft het Engels in de steenkolenversie hangen en wordt het Nederlands kaboutertaal voor thuis en in de kroeg? Een lezer uit Eindhoven vertelt over een wiskundeles waarin de docent op het Engels overstapte omdat er een buitenlander in de klas zat. Resultaat: niemand begreep de docent nog, ook niet de buitenlander. Veel aandacht voor de consternatie die ontstaan is nadat de publieke omroep NOS besloot het voortaan te hebben over ‘witte mensen’ in plaats van blanken, aanleiding gevend tot de geboorte van ‘de witte Nederlander’, ‘de witte media’ en ‘de boze witte man’. Grappig toch dat blanken in veel Afrikaanse talen ‘roden’ worden genoemd.

Fors artikel ook over de klassieke gevoelswaarden van ‘wit’ en ‘zwart’ is interessant. En wat doen we met de ‘zwarte’ duivel? ‘Onze Taal’ heeft steevast een jonge, speelse kant. Via Facebook heeft de redactie een oproep gedaan om te weten te komen hoe kinderen hun twee oma’s en opa’s onderscheiden. Volgens de snoep die ze krijgen (‘Oma Rozijn’), de piep van het gehoorapparaat bij een knuffel (‘Opa Piep’) of een baard (‘Opa Prikkie’), bijvoorbeeld. Tot slot een idee: een college in Hoorn dat leerlingen met de beste Nederlandsscore een abonnement op ‘Onze Taal’ cadeau doet. Zo kan het ook.

→ Onze Taal 2018/4. 32 bladzijden

boeiende taalkwesties voor 6 euro.