Zo maak je je badkamer afvalvrij
Zo maak je je badkamer afvalvrij
HOUTHALEN-HELCHTEREN - Kan je “proper op jezelf” zijn met minder afval? Met de hulp van een herbruikbaar oorstokje, een blok shampoo en tandpasta op een stokje gaat onze reporter voor ‘zero waste’ oftewel een leeg vuilnisbakje in de badkamer.
Twee-en-twintig! Dat is het aantal verzorgingsproducten dat ik elke morgen in de badkamer gebruik. Voor zowat elk lichaamsdeel een ander product. Van oog- tot handcrème, en make-up niet eens meegeteld. Goed voor een arsenaal aan flesjes, tubes, potjes en doosjes. Stel dat een gezin een week toekomt met een fles shampoo. Per jaar zijn dat 52 flessen. Tel daarbij nog douchezeep, tandpasta, deodorant, dag- en nachtcrème, peeling, bodymilk, tonic, haarolie, oorstokjes, watjes, … en je komt aan een gigantische berg wegwerpverpakkingen. Kan het met minder? Ja! Wij doen de test en vervangen een tiental beautyproducten door een afvalvrij alternatief.
Eerste vaststelling. Start to zero waste gaat niet zomaar. Douchezeep of tandpasta zonder verpakking vind je niet in de supermarkt. Online shoppen en een bezoekje aan naked productsparadijs Lush bieden soelaas. Helaas heeft
Lush geen winkel in Limburg en moet je ervoor naar Maastricht of Antwerpen. De verpakkingsvrije winkel in Heusden-Zolder biedt wel een (beperkt) assortiment beautyproducten. En zelfs bij “groene” webshops is shoppen zonder afval soms een utopie. Mijn bamboetandenborstel wordt geleverd in een plastic zakje. Een andere webshop gebruikt - oh gruwel - bubbeltjesplastic tussen de producten. En om aan dagcrème zonder verpakking te komen, moet ik bestellen in… Nieuw-Zeeland. Zero waste, jawel, maar daar gaat mijn ecologische voetafdruk.
Inlegkruisjes
Goedkoop is het alvast niet. Mijn legertje producten in één klap vervangen, kost me meer dan 200 euro. Daartegenover staat dat één shampoo, douchezeep of conditioner zonder verpakking volgens de producenten minstens drie flacons vervangt.
De belangrijkste vraag waarop ik stuit is: hoe ver ga ik? Thank god dat ik al een decennium uit
de luiers ben als ik met dit experiment begin. En vervang ik papieren tissues door stoffen exemplaren in volle grieppiek? Al dat wassen en strijken? Liever niet. Online kan je zelfs wasbare inlegkruisjes kopen (“Eerst weken in koud water, dan wassen op 60 graden”),
maar ook daarvoor bedank ik feestelijk.
Het eenvoudigst te vervangen zijn shampoo, conditioner en douchezeep (8,95 euro, 9,95 euro en 15,95 euro bij Lush) door producten in vaste vorm. Ze zien eruit als zeep, maar als je ze laat schuimen onder de douche krijg je respectievelijk shampoo, conditioner of douchecrème. De prijs is aan de hoge kant, maar met de douchegel deden wij vijf weken met twee personen. Bewaar de producten in de douche in bijvoorbeeld een Tupperwaredoosje, want ze lossen op door het warme water. Een ander toppertje zijn de 300 keer herbruikbare “watjes” van Lamazuna (25 euro voor 20 stuks). Je verwijdert er moeiteloos make-up mee. De gebruikte doekjes verzamel je in het meegeleverde zakje en dat gooi je zo de wasmachine en de droogkast in. Voor mijn gezicht gebruik ik verder de reiniger in blok van Lush (8,95 euro). Als je het roze blokje nat maakt, krijgt je een zacht schuim. Zuinig in gebruik en ruikt lekker.
Verbod op oorstokjes
Het meest bizarre zero waste-alternatief is het herbruikbare oorstokje of de oriculi (Lamazuna, 4,5 euro). Ik moest even wennen aan het idee, maar intussen ben ik helemaal verkocht. Dit bamboestokje, oorspronkelijk afkomstig uit Japan en China, heeft de vorm van een minilepeltje en is superhandig in gebruik. Je maakt het eenvoudigweg schoon onder de kraan. Haast je om een oriculi te kopen, want in Groot-Brittannië denken ze al aan een verbod op wattenstaafjes. Niet onlogisch, want oorstokjes zijn zowat de rietjes van de badkamer. En tegen rietjes is inmiddels een wereldwijde beweging aan de gang.
Bij de lichaamsverzorging koop ik vaste body butter (8,95 euro) en deodorant (8,5 euro) bij Lush. Het blokje body butter smelt op je huid en is heel aangenaam in gebruik. Van de deo ben ik niet zo’n fan. Hij ruikt lekker naar citroen, maar is zo ruw dat het voelt alsof ik schuurpapier onder mijn oksels wrijf. Vier plastic tandenborstels per jaar en tig tubes tandpasta zorgen voor heel veel plastic. Ik probeer een (composteerbare) tandenborstel van bamboe en tandpasta op een friscostokje (3,95 euro en 9,80 euro van Lamazuna). Je wrijft de tandenborstel onder de warme kraan over het blokje tandpasta en met het schuim poets je je tanden. Helaas geen succes, wegens geen frisse mond. De tandenborstel is te borstelig en tandpasta smaakt naar klei.
Huidveroudering
Tot slot test ik vochtinbrengende crème, serum en scrub in blokjes van Ethique Beauty (26 euro, 24 euro en 14 euro). Ze worden geleverd in composteerbare kartonnen doosjes. Omdat de crème en het serum vettiger zijn dan producten in een potje wacht je best een kwartier voor je je make-up aanbrengt, zo adviseert de verpakking. En daar heb ik niet elke dag tijd voor. De producten hydrateren wel goed. “Maar om huidveroudering tegen te gaan, zijn ze niet geschikt”, zegt dermatoloog An Vandepitte van het ZOL. “Want ze bevatten geen zonnefilter.” De scrub - in de vorm van een reep chocolade - is wel een aanrader. Je breekt er een blokje af, laat het smelten tussen je handen.
De weg naar de afvalvrije badkamer is er eentje van trial and error.
Aan comfort wil ik niet inboeten, maar ons vuilnisbakje zit toch al heel wat minder vaak vol. En dat de meeste producten ook nog eens vegan, bio, fairtrade en duurzaam zijn, is mooi meegenomen.