HEUR-TONGEREN GRIJPT TITEL IN DERDE AMATEUR
Fusieclub viert tweede promotie op rij “Seizoen uit de 1.000” “Nog niet aan ons plafond”
Na een ware thriller tegen de buren uit Bilzen-Waltwilder pakt Heur-Tongeren de titel in de derde amateurklasse in stijl. Na in totaal 18 speeldagen aan de leiding te hebben gestaan en naast de eerste ook de derde periodetitel in de wacht te slepen, is deze tweede promotie op rij oververdiend te noemen. Bilzen-Waltwilder wordt in extremis voorbijgestoken door Diegem én Leopoldsburg, dat op basis van een beter doelsaldo het vierde eindrondeticket bemachtigt.
Ondanks een spierscheur van 5 cm kwam Michiel Goyvaerts (foto) tegen Bilzen-Waltwilder toch aan de aftrap.
Met twee doelpunten in het begin van elke helft bewees de topschutter eens te meer zijn onschatbare waarde voor het elftal van Steve Hoste. “Ik heb er alles aan gedaan om te spelen, want zulke wedstrijden wil je absoluut niet missen. Als je dan als ploeg nog zo een wedstrijd speelt, verdien je het om kampioen te spelen. De eerste periodetitel heeft ons een boost gegeven voor de rest van het seizoen, al kenden we rond de nieuwjaarsperiode een terugval. Gelukkig hebben we ons op tijd kunnen herpakken.”
Met 25 doelpunten moet de blonde aanvaller enkel Van Asten (Houtvenne, 27 doelpunten) laten voorgaan. “Een seizoen uit de 1.000 voor mij. Ik stelde aanvankelijk 15 doelpunten voorop, daarna heb ik bijgeschaafd tot 20 om er uiteindelijk 25 te maken. In nationale is me dat nog nooit gelukt, maar dat kan ook enkel als de aanvoer van de ploegmaats op maat is. Het zou een mirakel zijn moest ik binnen een jaar opnieuw aan dat aantal geraken.” Met zijn tweede promotie op rij bewees coach Steve Hoste (foto) dat hij na een fantastische loopbaan als speler ook uit het goede trainershout is gesneden.
“Wat we hier met beperkte middelen hebben neergezet, is werkelijk fenomenaal. Een sprookje met een happy end.
Maar ik wil de pluimen zeker niet alleen op mijn hoed steken, want ik doe mijn pet af wat de spelers hier hebben verwezenlijkt. De mentaliteit en samenhorigheid die in deze groep heerst, is de basis van de successen van de jongste jaren. En ik ben er heilig van overtuigd dat we nog niet aan ons plafond zitten. Of ik dit had zien aankomen? Er waren zeven nieuwe ploegen in deze reeks, dus het was koffiedik kijken. In eerste instantie was niet degraderen de boodschap. Nadien hebben we de targets bijgesteld. Of we voldoende gewapend zijn? Dat zal de tijd uitwijzen. De tijd dat een ploeg met twee bestuursleden en een paardenkop werd geleid, ligt ver achter ons. Een stad als Tongeren verdient een ploeg in tweede amateur. Ik reik dan ook de hand uit op alle vlakken.”