“Ik zou graag de slechterik in een Bondfilm spelen”

John Travolta viert 40 jaar ‘Grease’ in Cannes

John Travolta. Hij was naar de Franse Rivièra afgezakt om de 40ste verjaardag van zijn immens populaire musical ‘Grease’ te vieren en zijn nieuwste prent, de gangsterfilm ‘Gotti’, voor te stellen. Van John Travolta is algemeen bekend dat hij een zeer fluctuerende carrière heeft gehad. In de jaren 70 werd hij een fenomeen met de muziekfilms ‘Grease’ en ‘Saturday Night Fever’. Maar begin jaren 90 leek zijn loopbaan op een dood punt te zijn beland. Tot hij een spectaculaire comeback maakte met ‘Pulp Fiction’ en ‘Face/ Off’. De Travolta die ik ontmoet, is goedlachs, vrolijk en staat open voor alle vragen.

Wist jij dat films zoals ‘Grease’ en al die andere een enorme carrière zouden kennen?

John Travolta: “Ik weet niet of je zoiets kan voorspellen. Ik heb gewoon heel veel geluk gehad. Ik wil niet arrogant klinken, maar ik heb meer tijdloze films gemaakt dan mijn collega’s. Door het feit dat die films deel zijn gaan uitmaken van de popcultuur. Ze worden al decennialang overgedragen van de ene generatie op de andere. Op het internet zie je nog steeds mensen nieuwe dingen vertellen over ‘Pulp Fiction’. Hetzelfde voor ‘Grease’, ‘Saturday Night Fever’ en ‘Face/Off’. Ik wist ook niet wat de impact van die films ging zijn. Ik volgde enkel mijn persoonlijke smaak en interesse.”

Wat is dan het geheim achter jouw veelzijdige en lange carrière?

“Festivaldirecteur Thierry Frémaut zei gisteren dat ik en mijn vriend Gérard Depardieu heel gelijkaardig zijn. Hij zei: ‘Welke drama’s jullie ook meegemaakt hebben in jullie persoonlijke leven, jullie zijn allebei enorm consistent geweest in jullie poging om goede films te maken. Sommige werkten, andere niet. Maakt niet uit. Jullie toewijding tot jullie beroep heeft jullie nooit in de steek gelaten.’ Ik was ontroerd, want zo heb ik me inderdaad altijd gevoeld.”

“Ik herinner me dat ik als twintiger aan Warren Beatty vroeg wat het geheim van een lange carrière was. Hij antwoordde: ‘Goede films maken.’ Waarmee hij bedoelde dat je geen voor de hand liggende hitfilms moet maken. Je moet de films doen waarvan jij denkt dat ze goed zullen worden. En vooral: compromitteer je eigen smaak niet. Warren heeft dat gedaan en ik uiteindelijk ook. Dat is de sleutel om langer aan de top te blijven.”

Had jij als tiener verwacht dat je zo’n grote ster ging worden?

“Ik niet, maar ik had mensen rondom mij die dat wel deden. Ze injecteerden bijna een licht in mij, wat me hielp om de weg naar de top te plaveien. Het enige wat ik wilde doen, was performen, mensen amuseren en daarbij zelf plezier hebben. Maar die andere mensen zagen veel grotere dingen in mij. Eigenlijk zag ik mijzelf meer als een arbeider. Ik wilde met acteren mijn dagelijks brood kunnen kopen en mijn appartement kunnen betalen. Dat was het.”

Voelde jij je op een bepaald moment de gevangene van je imago?

“Nooit. Kijk naar de chronologie van mijn films. Ik deed eerst ‘Saturday Night Fever’, dan ‘Grease’, dan ‘Urban Cowboy’ en dan plots ‘Blow Out’. Je doet geen politieke thriller over een geluidsman die een moord ontdekt als je in het verlengde van die andere films wil blijven. Zie mij daar al dansend staan met een taperecorder in mijn hand. (lacht) Ik koos die films op basis van mijn interesse, nooit op basis van een plan. Die films die ik daar opnoemde, leverden me de rest van mijn loopbaan op. Want zonder die films zou een jonge kerel, die Quentin Tarantino heet, me nooit hebben gevraagd voor ‘Pulp Fiction’.”

Wat dacht je toen je ‘Pulp Fiction’ in handen kreeg?

“Ik dacht: ‘Oh leuk, een kleine arthouse-film’. Ik had nooit kunnen vermoeden dat hij zo populair ging worden. Ik veronderstelde dat hij het min of meer hetzelfde ging doen als Quentins vorige film, ‘Reservoir Dogs’. Misschien dat hij het zelfs iets beter zou doen door de aanwezigheid van Bruce Willis, Uma Thurman en mezelf in de cast. De film werd echter veel meer: een fenomeen. Een complete verrassing. Je mag niet vergeten dat het script van Quentin heel apart was en de film een speelduur van 165 minuten had. Da’s heel lang en niet zo evident om te verkopen.”

Naar verluidt zou u een Bond-slechterik willen spelen?

“Klopt. Ik ben immers opgegroeid met de oude Bondfilms met Sean Connery. Ik was acht jaar oud toen de eerste Bondfilm in de zalen kwam en werd er enorm door gefascineerd. Mij moet je niet vragen om in Marvelfilms mee te spelen, want daar heb ik totaal geen band mee. Maar Bond is iets uit mijn kindertijd. Ik zou dus graag een heel leuke slechterik neerzetten om een oude kinderdroom te vervullen. Ik heb het de Bond-producers intussen al laten weten. Dus nu is het aan hen om mij al dan niet een aanbod te doen.”

Je vrouw Kelly Preston vertelde me dat ze als 16-jarige naar jou op een poster keek en besloot om met jou te trouwen….

“Ik heb haar nooit willen vertellen dat ik dat nog van zoveel andere vrouwen heb gehoord. Want dan zou ik haar hart breken. (lacht) Dus zeg ik altijd: ‘Natuurlijk schatje, je bent de enige die dat ooit gezegd heeft.’ Wel, het grote verschil met die andere vrouwen is dat haar wens uitgekomen is.”