Geen straf voor man die terminale echtgenote wurgde bij zelfmoordpact
BEVEREN - Een man (59) uit Beveren die zijn terminaal zieke echtgenote (63) heeft gewurgd, is daar gisteren over de hele lijn voor vrijgesproken. Volgens de rechtbank ging het om een schrijnende zaak en handelde de man uit onweerstaanbare drang omdat “zijn vrije wil was uitgeschakeld”. “Menselijk gezien kon de rechtbank niet anders dan hem vrijspreken.”
Ook al gaat Alfons B. vrijuit, de trieste zaak kent alleen maar verliezers. Drie jaar geleden trok de gepensioneerde bouwvakker met zijn echtgenote naar het Stropersbos in Stekene. Annelies B. was terminaal ziek en leed enorm. Ze wilde niet meer leven en had haar man opgedragen om haar in het bos om te brengen. “Ze had darmkanker en wist wat die ziekte met haar broer had gedaan. Dat wilde ze echt niet meemaken”, verklaarde Alfons B. in de rechtbank van Dendermonde. Alfons en zijn vrouw besloten samen uit het leven te stappen. “Of beter gezegd: zij heeft die beslissing genomen”, aldus Alfons. “Ze heeft me een beetje onder druk gezet om erin mee te gaan. Als ik er niet meer ben, zal er niemand nog naar jou omkijken, vertelde ze.”
Afscheidsbrieven
Het koppel schreef afscheidsbrieven en regelde alles bij de notaris. Een week later voerden ze hun plan uit. Alfons wurgde zijn vrouw met een sjaaltje en probeerde haar daarna de keel over te snijden. Zelf nam hij een overdosis pillen. Maar hij nam er onvoldoende, waardoor een jogger hem verward naast het lichaam van zijn echtgenote op een bankje aantrof. Alfons bracht een tijdje in de gevangenis door. Maar op zijn proces vroeg de procureur een milde straf: vijf jaar cel, ook al gaat het in theorie om moord. “Dit is een té schrijnend verhaal”, klonk het. De rechtbank volgde die redenering. Alfons B. werd verrassend over de hele lijn vrijgesproken. “Deze man had geen andere keuze dan mee te stappen in het verhaal van zijn echtgenote”, motiveerde de rechter. “Hij was niet sterk genoeg om in te gaan tegen zijn vrouw of een andere oplossing te zoeken. Zijn vrije wil werd volledig uitgeschakeld.” Tim Fosté, de raadsman van Alfons B., reageerde opgelucht. “Dit is geen vrijgeleide voor enig ander persoon, maar bij mijn cliënt was het zijn vrouw die beslist heeft dat ze geen euthanasie of palliatieve verzorging wilde.”
Drugsverslaafde zoon
Gerechtspsychiater Rudy Verelst begrijpt het vonnis. “Dit komt niet vaak voor en de rechtbank gaat hier niet licht over. De rechter oordeelt dat iedere normale persoon in dezelfde omstandigheden hetzelfde zou handelen. Zulke vrijspraken komen soms voor bij passionele drama’s. Enkele jaren geleden is ook een moeder vrijgesproken voor de moord op haar drugsverslaafde zoon. De vrouw werd zó getergd, dat ze er helemaal onderdoor ging.”