“Vechten tegen de verveling”

“Frankrijk-Peru was al de tiende wedstrijd die op 1-0 eindigde, maar toch klaag ik niet over het voetbal dat we tot dusver zagen. De verveling zal eerder toeslaan bij de spelers die wekenlang van huis zijn en samen op hotel zitten. Geloof me, een WK is altijd een beetje vechten tegen de verveling.”

“Ik weet nog goed dat ik mij op het WK van 1978 met Nederland (ja, toen waren wij er wel bij) kapot verveeld heb. Wij zaten daar heel afgelegen, ergens in de bergen van Argentinië. De voetbalbond was in de zomer gaan kijken en toen was het daar heerlijk weer. Alleen, als het hier zomer is, is het daar winter. Dus lag er tijdens het WK drie meter sneeuw. Wij hebben daar al die tijd niemand gezien. Het was een verschrikking. Je kon er alleen maar kaarten, trainen en af en toe een beetje wandelen. Al was dat laatste nooit eenvoudig, want dictator Jorge Videla was nog aan de macht en helemaal op je gemak voelde je je er niet. Als wij met onze vrouwtjes wilden spreken, moesten we bellen. Nu is het allemaal heel eenvoudig, maar wij deden dat toen via de radio. Als iemand anders de radio dan opzette, kon die het hele gesprek volgen.” “Elke trainer pakt het op zijn manier aan. Ik heb begrepen dat Martinez daar wat losser in is dan Wilmots. Vrouw en kind zijn welkom. Ik zou ook niet weten wat voor kwaad dat kan. Als je al die tijd alleen maar tegen dezelfde 22 spelers en de staf opkijkt, word je gek en gaat altijd iemand lopen zeiken. Maar er zijn uiteraard gasten die daar beter mee om kunnen dan een ander. Zo werd van De Bruyne altijd gezegd dat hij in de vorige tornooien zijn familie miste, maar dat blijkt gewoon onzin te zijn, want hij heeft nu gezegd dat ze beter thuis kunnen blijven. Is dat ook weer de wereld uit.”