“Slecht weer, rottende haai

Lokeren-verdediger Ari Skulason voorspelt dat Rode Duivels koud welkom te wachten staat

“De 6-0 in Zwitserland is niet representatief”, zei Youri Tielemans gisteren nog. Lees: onderschat IJsland niet. Een vulkanische rots waar meer schapen huizen dan mensen, heeft een voetbalploeg voortgebracht die de voorbije jaren wel Nederland van het EK weghield en vicewereldkampioen Kroatië klopte. Hoe dat kan? Ari Skulason (31), de linksachter van Lokeren en IJsland, gidst ons door het succesrecept.

TACKELEN OP STEEN

Nooit opgeven, dat is hoe IJsland zich voor het eerst voor een EK en WK kwalificeerde, als land met de kleinste bevolking. De betonplaat voor dat succes werd gegoten begin deze eeuw. Voor de 21.500 geregistreerde voetballers zijn er meer dan 600 gekwalificeerde trainers. Voeg daar 154 minivoetbalvelden in kunstgras aan toe én dertien verwarmde, overdekte hallen en het koude, vooral winderige weer is geen excuus meer. Spelers zijn beter opgeleid. Alleen is er de vrees dat spelers daardoor softer worden. “Wij hadden vroeger geen indoor hallen. Voetballen deden we op gravel. Stenen dus. Wij hebben een speler, Ragnar Sigurdsson, die nog steeds steentjes onder zijn huid heeft zitten, een souvenir van een tackle op gravel als kind”, zegt Ari Skulason, linksachter van Lokeren. Zijn assistent-trainer Arnar Vidarsson zei ons eerder: “Ik denk niet dat de nieuwe generaties minder taai worden door binnen te trainen. Het blijven genetisch gezien vikings. Misschien wel PlayStationvikings, maar toch nog steeds vikings.”

SPORT TEGEN ROKEN EN DRINKEN

Wat in de tijd van Skulason en Vidarsson wel al bestond, waren indoorterreinen voor andere sporten. “Toen ik opgroeide, speelde ik handbal, basketbal, voetbal én badminton”, zegt Skulason. “Ik was nooit thuis. Na de voetbaltraining had ik handbaltraining. En daarna weer iets anders. Mocht Sporting Lokeren zich in IJsland bevinden, dan vind je er een basketbalteam, een voetbalteam en een handbalteam. Je moest nergens heen, je bleef gewoon op de club en deed drie trainingen.”

Statistieken wijzen uit dat IJslandse tieners de gezondste in Europa zijn. Twintig jaar geleden rookte bijna een kwart van alle 14tot 16-jarigen, veertig procent was al dronken geweest. Vandaag is dat respectievelijk 3 en 5 procent. Dankzij een beleid waarin actief sporten wordt gepromoot.

ONTDEKKINGSREIZIGERS

Sport is meer dan een levenswijze. Het is ook een levensonderhoud. “We leven op een klein eiland, in het midden van de oceaan. Wil je een carrière, dan zoek je een weg om van dat eiland weg te raken”, zegt Skulason. “Toen Heerenveen bij mijn moeder en vader kwam aankloppen, was ik veertien jaar. Hun redenering was: Hier heeft hij al die tijd voor getraind, we laten hem gaan en zien wel wat het geeft. Hier in België is je familie niet verder dan een uurtje rijden verwijderd. Maar op die leeftijd al vertrekken van je familie en vrienden, is wel een harde keuze.” Nederland, Engeland en de rest van Scandinavië zijn de populairste bestemmingen. Op ontdekkingsreis trekken is typisch IJslands. Leif Eriksson, die al 500 jaar voor Christoffel Columbus voet zette op Noord-Amerikaanse bodem, was tenslotte een IJslander. “Je kan altijd teruggaan. Maar opgeven zit niet in ons DNA. Vincent Kompany zou wel bij ons passen. Hoe vaak is hij al niet geblesseerd geweest? En toch komt hij altijd terug. Dát is de IJslandse mentaliteit.” Ergens lazen we dat het een erfenis zou zijn van hun lange visserstraditie en de macho’s op zee die weer en wind doorstonden tot hun netten vol zaten. Die combinatie van machismo en exploratie is nog het makkelijkste terug te