Gids Senne uit Zolder is verknocht aan Granada
HEUSDEN-ZOLDER/GRANADA - Senne Peeters volgde de liefde richting Zuid-Spanje. Het grote verschil met veel verhalen van collegawereldburgers: Senne is niet verknocht aan een vrouw maar aan een stad. Granada, een van de belangrijkste Spaanse culturele centra. “Ik heb er een band mee. Mijn vroegste herinnering aan Granada dateert van toen ik drie jaar was en met mijn ouders het Alhambra bezocht. Ik voel me aangetrokken door de historische sensatie van de stad. En die gaat trouwens veel verder dan enkel het Alhambra”, verklaart de master in de geschiedenis zijn liefde.
Een babbel met Senne Peeters mondt al snel uit in een boeiend verhaal over de rijke geschiedenis van Granada. Er valt dan ook enorm veel te vertellen over de stad die een cruciale rol speelde in de val van het Moorse rijk in 1492 en uitgroeide tot een van de belangrijkste culturele centra van Spanje. Toch zeker dat van de middeleeuwen.
Eerst was vrijgezel Senne er aan de slag in een museum in het Corral del Carbon, sinds 2017 werkt hij bij Cicerone, een privé-organisatie voor gidsen. “Ons idee is te tonen dat Granada veel meer is dan enkel het magische Alhambra. Dat moet je uiteraard gezien hebben, het is als het ware een stad binnen de stad. Maar er zijn hier nog zoveel andere zaken te zien en te beleven. Velen leggen de focus enkel op dat koninklijk paleis, waardoor de andere zaken onterecht in de schaduw komen te staan.”
Waar zou je mij dan mee naartoe nemen?
“Ik gids veel in de wijk Sacromonte. Naast de vele islamitische en christelijke invloeden is er ook de invloed van Spaanse zigeuners terug te vinden. Je vindt er grotwoningen en het is één van de ontstaanscentra van de flamenco. Daarnaast is er nog de oude islamitische wijk, Albaycin, een Moorse nederzetting uit de middeleeuwen. Unesco heeft het er- kend als werelderfgoed, terwijl het het helemaal losstaat van het Alhambra. Een andere must-see is de grafkapel van koningskoppel Ferdinand II van Aragon en Isabella van Castilië in de kathedraal. Zij hebben Columbus nog gefinancierd. Ook zijn er de vele miradors of uitkijkpunten, waar- van de mirador San Miguel Alto mijn favoriet is. Mooie foto’s gegarandeerd. Zo kan ik nog een tijdje doorgaan. Kortom, Granada is heel interessant en veel meer dan alleen het Alhambra.”
Waarom wil iemand gids worden?
“Geschiedenis is mijn passie. Ik ben ook graag met taal bezig. Dat is een constant proces van leren en jezelf verbeteren. Ik verdiep mij dus gewoon in mijn passies en hoop er profijt uit te halen. Gidsen is hier ook iets heel anders dan in Vlaanderen. In Spanje is het een beschermd beroep, er is ook een veel grotere markt voor. Het toerisme in Granada kan je ook niet vergelijken met het kusttoerisme, zoals bijvoorbeeld in Malaga. Mijn beroep vertoont veel overeenkomsten met gidsen in Brugge, dat ook een enorm rijk verleden heeft.”
Welke talen spreek je allemaal?
“In de eerste plaats Spaans, natuurlijk. Dat beheers ik op professioneel niveau, een must trouwens om hier te mogen gidsen. Ik heb een jaar op Erasmus gezeten in Salamanca, toen moest ik het uiteraard wel leren. Dat heeft de nodige inspanningen gekost.”
“Ik spreek ook Frans, dat interesseerde me in het middelbaar. Engels natuurlijk, via school en door zoals de meeste jongeren veel naar muziek te luisteren en tv te kijken. En ik kan me behelpen in het Duits.”
Wanneer is de liefde voor Granada ontstaan?
“Ik heb de smaak voor Spanje definitief te pakken gekregen tijdens mijn uitwisselingsjaar in Salamanca, een studentenstad op 200 kilometer van Madrid. Dat jaar heb ik ook Granada enkele keren bezocht. Maar zoals ik al zei, herinner ik me Granada en het Alhambra al van toen ik drie jaar oud was, toen ik hier met mijn ouders op vakantie was. Ik voel me gewoon aangetrokken tot deze stad, die in de middeleeuwen de hoofdstad was van het laatste islamitische bolwerk in Spanje.”
Waarom niet Moskou, waar je ook als uitwisselingsstudent verbleef?
“Ik heb er wel eens aan gedacht. Maar het klimaat in Moskou is natuurlijk minder aantrekkelijk (lacht). Bovendien hebben ze daar een ingewikkelde regelgeving, werken in Rusland is niet evident. Had Moskou binnen de Europese Unie gelegen, was het misschien een ander verhaal.” “Nu wil ik vooral mijn werk in Granada goed blijven doen. Voor ons bedrijf doe ik momenteel alle toeristische routes, behalve die in het Alhambra. Dat is voor eind dit jaar, begin volgend jaar. Momenteel werk ik in de stad, enkele maanden geleden was dat nog in een museum. Er zit dus evolutie in.”
Betaalt dat goed, gidsen?
“Ik kan sparen. Het leven is hier
ook heel goedkoop. Ik deel mijn appartement in het stadscentrum bovendien met een kameraad en een vriendin. Vanop mijn terras heb ik een schitterend uitzicht over de Sierra Nevada, dat alleen al is al onbetaalbaar. Vastgoed is hier trouwens nog altijd goedkoop, ook al is de crisis al even voorbij. Zeker meer in het binnenland zijn de prijzen laag.”
Wat doe je wanneer je niet moet gidsen?
“Ik fiets veel. Ik kan er enorm van genieten om op die manier de natuur en plekken hier in de buurt te verkennen. Fietsen kan op vlak terrein, in het heuvelland of in het hooggebergte van de Sierra Neva- da. Daar ligt de hoogst geasfalteerde weg van Europa, die gaat tot boven de 3.000 meter. Alleen zal het momenteel niet lukken om daar te gaan fietsen, want de eerste sneeuw van het jaar is er afgelopen week gevallen.” “Hier komen ook veel wielerprofs trainen: Tiesj Benoot, wereldkampioen Valverde, Sepp Vanmarcke… Dit jaar is de Vuelta in Granada gepasseerd voor de vierde en vijfde rit. Ik heb er een foto met Thomas De Gendt aan overgehouden, die dan ook nog eens de bergtrui gewonnen heeft. Mooi.”
Wanneer kom je terug naar België?
“Ik zou ooit heel graag terugkomen, maar ik ga er nog geen datum op plakken. Natuurlijk mis ik mijn vrienden en familie in Heusden-Zolder en Maaseik. Ik zou daar ook kunnen wonen, het is niet zo dat ik naar Granada kwam omdat het in België niet aangenaam is. Maar nu ben ik liever hier. Ik ben hier bezig met zaken die ik graag doe, er zijn meer mogelijkheden. Als ik terugkeer, is het misschien wel om leerkracht te worden. Maar daar ben ik nu nog niet mee bezig.”
Iets anders: vorige maand was er in België weer wat te doen na uitspraken van Jan Peumans over Puigdemont en co. Hoe leeft de onafhankelijkheidsstrijd van Catolonië in Andalusië?
“Er hangen hier véél Spaanse vlaggen uit. Dat gebeurde de laatste keer toen Spanje het WK voetbal in Zuid-Afrika won. De meerderheid vindt het hier terecht dat enkele politici in de gevangenis zitten. De meeste mensen in Granada hebben weinig tot geen sympathie voor de Catalaanse onafhankelijkheidsstrijd. Ze beschouwen het referendum als illegaal en de houding van België om Puigdemont onderdak te bieden als hypocriet. Het komt wel eens ter sprake, als de mensen horen dat ik een Belg ben. Er worden dan grapjes over gemaakt, maar persoonlijk wordt het gelukkig nooit.”