Vijftig jaar frieten (en pintjes)
Pierke Friet viert halve eeuw frituur
Al vijftig jaar is Pierkes Friet een begrip in Houthalen en zelfs ver daarbuiten. Het begon nochtans na een klein drama. Na een ongeval in de mijn besloot Peter ‘Pierke’ Vromans met een frituur te beginnen. Altijd samen met zijn Rosa. Afgelopen kerst overleed Pierke en sindsdien bekommeren Rosa en haar kinderen zich om de zaak. Een unicum in de frietwereld.
Rosa herinnert zich nog heel goed dat Peter op een dag zei dat hij met een frituur wilde beginnen. “Hij werkte toen nog in de mijn”, doet ze het verhaal. “Hij kreeg er een ongeval en zag in dat het werk daar veel te gevaarlijk was. En dan stond hij daar plots met zijn voorstel... Ik viel uit de lucht, maar ik ben meteen met zijn verhaal meegegaan. In As vond hij een oude legertruck die te koop stond. Die hebben we helemaal omgebouwd en voor het eerst gebruikt als frituur op de locatie waar we ons nu nog altijd bevinden. De grond waar de frituur op stond, was van de toenmalige gemeentesecretaris. Die wilde aanvankelijk niet verkopen, maar na een half jaar heeft hij het dan toch gedaan.”
Scherpenheuvel
Zo kreeg Pierke perspectief om meer te doen. “We hebben er dan een chaletje bij gezet, zodat de mensen konden schuilen. Na vijf jaar kwam er de bouwconstructie die er nu nog altijd staat”, gaat Rosa verder. “Onze frituur had echt wel een sterk sociaal karakter. “Hier heeft vijf jaar een tent gestaan voor tal van activiteiten en een klimpaal voor jongeren. We organiseerden zelf ook heel wat. Zoals een feestje met de Kerstman en met Sinterklaas. Kinderen kregen dan altijd speel- en snoepgoed en onze klanten een relatiegeschenk. We hebben van hieruit ook een voettocht naar Scherpenheuvel georganiseerd. Tot in Scherpenheuvel zijn we toen wel allemaal geraakt, maar niet tot in de basiliek.” (lacht) Pierkes Friet was ook meer dan zomaar een frituur. “In het begin hadden we naast frieten alleen maar een gehaktbal, een cervela en een hamburger. Maar het was ook een echt café. Heel wat mijnwerkers kwamen hier iets eten, maar vooral veel drinken. Dat gebeurde gewoon aan de toonbank. Je was een uitzondering als je niet mee deed. De feestzaal achterin was lange tijd een dancing. Toen stonden de mensen om 18 uur al aan te schuiven, terwijl de deuren pas om 20 uur open gingen. Ach hier is altijd heel veel gedronken geweest. Ik herinner me nog dat iemand strontzat de wei in sukkelde en daar moest overgeven. De man is bijna naar huis gekropen en stond daags nadien terug hier om zijn kunstgebit te zoeken dat hij in de wei verloren had.”
Geheim
Nog altijd komt een 92-jarige man elke week speciaal van Brugge om bij ons een frietje te steken
Rosa SCHEPERS
“We hebben altijd veel klanten gehad”, vervolgt Rosa. “Niet alleen van Houthalen-Helchteren, maar ook van verder. We krijgen zelfs mensen uit Oost- en West-Vlaanderen over de vloer. Voor een stuk is dat cliënteel gegroeid vanuit de vakantiedomeinen Hengelhoef en Kelchterhoef. We krijgen nog altijd wekelijks bezoek van een 92jarige man uit Brugge die speciaal voor een frietje naar HouthalenHelchteren komt. Dat zegt toch veel. Wat ons geheim is? Misschien dat we elke dag zelf frieten schillen, snijden en bakken. We houden het ambacht hoog in het vaandel. Het was altijd keihard werken, maar we hebben het met overgave en plezier gedaan. Wel is het erg jammer dat Peter net die vijftigste verjaardag niet meer heeft mogen meemaken. Ik doe nog altijd de frituur van donderdag tot en met zondag en kan gelukkig op de hulp van mijn kinderen rekenen.”
Op 30 november geeft de zaak vanaf 18 uur een receptie met drank en hapjes voor iedereen.