“Dit geeft hoop”
Revolutionaire doorbraak in Zwitserland: drie verlamde mensen kunnen weer stappen
HASSELT - Mirakel in Zwitserland: drie verlamde mensen kunnen weer stappen zetten, dankzij elektrostimulatie van het ruggenmerg. De doorbraak geeft ook hoop aan Belgische patiënten, zoals ex-triatleet Marc Herremans: “Al zestien jaar train ik om mijn lichaam in conditie te houden voor als ik ooit opnieuw zou stappen. Om dat vol te houden, is dit soort nieuws belangrijk.”
In het tijdschrift Nature werd onlangs een opzienbarende studie gepubliceerd van het Swiss Federal Institute of Technology. Het onderzoek leest als een Bijbels mirakel: drie patiënten, verlamd door een rugletsel, kunnen weer wandelen. Dankzij een implantaat in de rug, dat elektrische impulsen geeft aan de zenuwbanen. Meer zelfs: na enkele maanden bleek dat de patiënten ook hun benen konden bewegen zónder elektrostimulatie. Met andere woorden: de zenuwbanen hadden zichzelf deels gereactiveerd. “Dat laatste is wel heel bijzonder”, zegt Kris Goos, therapeut bij het hoogtechnologisch revalidatiecentrum TrainM en vroeger hoofdkinesist van To Walk Again, de stichting van Marc Herremans. “Al twintig jaar werk ik rond revalidatie bij neurologische letsels, nog nooit ging het zo snel als nu. Deze resultaten bieden heel veel mogelijkheden in de toekomst.”
Ook dr. Tony Van Havenbergh, diensthoofd neurochirurgie aan het Sint-Augustinus in Antwerpen, benadrukt het belang van het onderzoek. “We weten al enkele jaren dat elektrostimulatie werkt. Dit onderzoek toont het grote potentieel van de techniek. Betekent dit dat alle verlamde mensen straks kunnen lopen? Neen. Maar de grote revolutie is dat we anders gaan denken over ruggenmergletsels. Vroeger dachten we: ruggenmerg stuk, vergeet het. Revalidatie leek onmogelijk. Nu ontdekken we dat we ruggenmerg kunnen stimuleren, en onze hersenen weer kunnen aanleren om de benen te bewegen.”
Hoop
Marc Herremans (44), de ex-triatleet die in 2002 na een trainingsongeval verlamd raakte, volgde het onderzoek in Zwitserland van nabij. “Het belangrijkste aan dit onderzoek: het geeft hoop. Die hoop is heel belangrijk om je lichaam te onderhouden. Al zestien jaar train ik elke dag drie uur, om mijn lichaam in conditie te houden voor als ik ooit opnieuw zou stappen. Om dat vol te houden, is dit soort nieuws belangrijk.”
Toch heeft Herremans nog niet direct zijn ticket naar Lausanne besteld. “Ja, ik zou graag weer stappen. Maar niet ten koste van alles. Ik heb nu drie kinderen (5 jaar, 2 jaar en 3 maanden oud, red.), ik ben gelukkiger dan ooit. Als ik een operatie zou laten uitvoeren, wil ik zeker zijn dat de risico’s beperkt zijn en dat er geen medische complicaties kunnen volgen. En daar zijn we nu nog niet.”
Als ik zo’n operatie zou laten uitvoeren, wil ik zeker zijn dat de risico’s beperkt zijn. Daar zijn we nu nog niet.
Marc Herremans