“Mijn beste vriend stierf naast mij”
Chauffeur herinnert zich niet wat misging tijdens dodelijke crash met copiloot in rally van Condroz
SINT-TRUIDEN - Piloot Steve Matterne (40) kan zich niet herinneren wat er zaterdag is misgegaan in de rally van Condroz. Hij raakte van de baan en crashte tegen een elektriciteitspaal. Zijn copiloot Rik Vanlessen (52, foto), een bekende ondernemer uit Sint-Truiden, verloor daarbij het leven. “Mijn beste maat is dood. We hebben allebei kinderen. We namen nooit onnodige risico’s.”
Gelukkig krijg ik veel steun van mensen. Ook de familie van Rik heeft me gezegd dat ik geen schuld heb. Ze weten dat de rally Rik zijn passie was
Steve MATTERNE Piloot rallywagen
HOEI/SINT-TRUIDEN - Een totale black-out. Chauffeur Steve Matterne (40) kan zich niet meer herinneren hoe het zó kon misgaan. Pas in het ziekenhuis kwam hij tot het besef: “Mijn beste maat is dood.” Bij de zware crash zaterdag tegen een elektriciteitspaal in de rally van Condroz liet zijn boezemvriend en copiloot Rik Vanlessen (52) het leven. “We hebben allebei kinderen. We namen daarom nooit onnodige risico’s.”
“Altijd goedgezind. Altijd sociaal. Een man met enorm veel vrienden. Iemand die niets halfslachtig kon doen. Rik ging áltijd tot het uiterste.” Piloot Steve Matterne kan het nog steeds niet vatten. Het is 24 uur na de noodlottige crash in Hoei, zaterdagmiddag. De Limburger is net terug thuis, nadat hij ontslagen werd uit het ziekenhuis. “Ik heb drie gebroken ribben en bloed op de longen. Het doet wel wat pijn. Maar dat is natuurlijk niets in vergelijking met Rik. Ik ben er over enkele weken weer bovenop, terwijl mijn beste vriend helaas nooit meer terugkomt.” Steve kwam enkele jaren geleden in contact met Rik Vanlessen, een ondernemer uit Sint-Truiden met een succesvolle transportfirma. “We raakten aan de praat op het voetbal waar onze zoontjes spelen”, vertelt Steve. “Het klikte onmiddellijk. Toen ik hem zei dat ik vroeger rallypiloot was, interesseerde hem dat erg en vertelde hij mij op een later moment dat hij dat ook eens wilde doen.”
In shock
En ze waren vertrokken. Halfslachtig was geen optie bij Rik. Dus kocht hij twee jaar geleden onmiddellijk een eigen rallywagen en begon hij met zijn ervaren vriend Steve wedstrijden te rijden. “Als copiloot moest Rik voor mij de weg beschrijven en zeggen hoe snel je waar kan rijden. Hij deed dat enorm goed. Zeker voor iemand met zo weinig ervaring.” De ene rally na de andere volgde. “Vorig jaar reden we drie koersen mee. Nadien gingen we een stapje hoger, volgde ook het Belgisch kampioenschap, en vorige week nog wonnen we onze eerste wedstrijd.”
Met veel goeie moed begonnen ze daardoor zaterdag aan de rally van Condroz in Hoei. “Tijdens de eerste proeven verliep alles ook goed”, zegt Steve. “Maar tijdens de zesde proef ging het ineens mis. Hoe? Ik herinner het mij zelf ook niet meer. Lag er een kapotte velg op de baan, of was er een gat in het asfalt? Ik heb er zelf het raden naar. Maar feit is dat we tegen zeventig kilometer per uur van de baan zijn geraakt. We hadden de brute pech dat we tot stilstand kwamen tegen een elektriciteitspaal. Voor Rik was de klap te zwaar. Het was zijn kant van de wagen die geraakt werd.”
In het bijzijn van zijn entourage werd Rik Vanlessen nog minutenlang gereanimeerd, maar tevergeefs. Ondertussen werd Steve gewond naar het ziekenhuis overgebracht. “Ik was zodanig in shock dat ik pas daar besefte dat mijn vriend dood was.”
Stoppen als rallypiloot
Ergens beseften Steve en Rik wel dat er tijdens rally’s altijd een zeker gevaar bestaat. “Maar we praatten daar niet echt over”, zegt Steve. “We hebben beiden kinderen. We zouden nooit onnodige risico’s nemen. En risico’s zijn er altijd in het leven natuurlijk. Ook als je met een gewone auto op pad gaat. Die rallywagens zijn ook zeer goed beveiligd. Het gebeurt soms wel dat auto’s over de kop gaan of in de gracht belanden, maar dat is meestal zonder erg. Het gebeurt gelukkig slechts uitzonderlijk dat er een dodelijke afloop is.”
Steve betwijfelt of hij voor zichzelf nog een toekomst ziet als rallypiloot. Zijn hoofd staat er nu natuurlijk nog niet naar. “Ik ben net mijn beste vriend kwijt. Dus voorlopig denk ik niet dat ik verder ga, nee. Ik voel me schuldig dat ik het stuur vast had. Gelukkig krijg ik veel steun van mensen. Ook de familie van Rik heeft me gezegd dat ik geen schuld tref. Ze weten dat de rally Rik zijn passie was. Dat was ook zo, maar het brengt hem helaas niet meer terug.”