Sint-Hysterie
Het wordt stilaan een even grote traditie als Sinterklaas: ieder jaar als 6 december nadert, herbegint dezelfde vermoeiende Sint-Hysterie. Gangmaker van dienst: N-VA-staatssecretaris Theo Francken, die zich gisteren stoorde aan een reclameboodschap van de stad Gent voor de intrede van de Goede Man. Op de afbeelding: een Sint zonder kruis op zijn mijter en een knecht met maar één roetveeg. “Blijf van onze Sinterklaas af!”, twitterde Francken, die er een poging in ziet om vanuit “bepaalde cultuurmarxistische en antikatholieke hoek” al onze tradities te vernietigen. Volgens conservatief rechts worden onze cultuur en gewoontes onder druk van de globalisering en migratie schaamteloos ingeruild voor wat nieuw is. Als ware het een langzame morele capitulatie, sluipt de zogenaamde linkse “weg met ons”-mentaliteit onze maatschappij binnen.
Maar is dat ook zo? Staan onze tradities echt onder druk? Afgelopen weekend deed de Sint opnieuw doodgewoon zijn intrede in Hasselt, met kruis op zijn mijter en inclusief pikzwarte helpers. We willen hier niet ontkennen dat sommige groepen die strijden voor gelijke rechten, soms te ver gaan in hun eisen, maar de hele discussie wordt wel fel overdreven. Bovendien wordt ze vaak op een valse manier gevoerd, zo bleek vorige week nog in Brugge. De kerstmarkt werd er herdoopt tot wintermarkt, maar niet uit schrik voor andere geloofsgroepen zoals eerst werd gezegd, wel uit louter commercieel oogpunt. Bovendien was de nieuwe naam al twee jaar oud. Over fake news gesproken. Het zijn dit soort halve en hele non-discussies die voortdurend worden aangezwengeld door politici die er hun strategisch-hysterische agenda mee voeden. Het beeld dat onze cultuur wordt overspoeld, stelt hen in staat zich op te werpen als verdedigers van onze identiteit. Tradities bieden houvast in een geglobaliseerde wereld, waarin grenzen steeds verder vervagen en migratie een realiteit is. Op de onrust daarover bouwden Trump en het Britse Leave-Kamp hun overwinningen.
Ook N-VA rekent op deze identiteitspolitiek om in mei volgend jaar haar macht te consolideren. Maar voor de partij draait het om meer dan electoraal gewin. “N-VA is geen antimigratiepartij”, zo beklemtoonde Bart De Wever vorige week nog. Om de instroom in goede banen te leiden, gelooft de partij dat tradities het kader bieden om de integratie van nieuwkomers te versnellen.
Alleen gaat dat voorbij aan twee belangrijke vaststellingen: net het beeld van de aanval van buitenaf op onze pieten en kerstmarkten, versterkt het wij-zij-gevoel en de xenofobie. Ten tweede evolueren ook tradities. In weerwil van wat conservatieve geesten beweren, zijn onze tradities niet in marmer gehouwen. Het is een uiting van de tijdgeest. Als die wijzigt, veranderen ook de symbolen van wat een samenleving verbindt. Of we dat nu willen of niet.
Het beeld dat onze cultuur wordt overspoeld, stelt sommige politici in staat om zich op te werpen als de verdedigers van onze identiteit