“Ben graag de publiekslieveling”
Seppe Baetens mikt bij Maaseik op een basisplaats
Met een flitsende invalbeurt tegen Achel toonde Seppe Baetens zich zaterdag voor het eerst aan het Maaseikse publiek. Genoeg voor een basisplaats vanavond tegen Haasrode-Leuven? Afwachten. “Maar ik wil op zo kort mogelijke termijn een plaats in de basis forceren”, klinkt het bij de zoon van volleyballegende Jo Baetens.
Hij heeft er even op moeten wachten. Maar tegen Achel haalde Joel Banks Baetens dan toch eens uit de huppelhoek.
“Ik had wel verwacht dat ik even ging moeten wachten op speelgelegenheid”, geeft de enthousiaste aanvaller toe. “In de voorbereiding depanneerde ik wel als libero, omdat Just Dronkers op het WK zat. Maar ik ben natuurlijk een aanvaller. Op die posities is er heel veel concurrentie, dat wist ik ook op voorhand. Door mijn knieblessure heeft de club het rustig aan gedaan met mij. De andere jongens begonnen topfit aan de voorbereiding en stonden daardoor verder toen de competitie van start ging. Maar nu ben ik echt wel klaar. Ik wil op zo kort mogelijke termijn een plaats in de basis forceren. Maar mijn anderhalve set tegen Achel geeft mij geen garanties.”
Of hij nu in de huppelhoek of op het veld staat: Seppe Baetens motiveert en vuurt aan. Zelfs de ballenjongens en -meisjes krijgen high fives. “Ik ben inderdaad een optimist die geniet van het spelletje”, gaat Seppe verder. “Ik ben ook graag de publiekslieveling en de man die zijn medespelers tot het bittere einde blijft aanmoedigen. Die reputatie heb ik zowel in het binnenals het buitenland opgebouwd. Het hoofd laten hangen? Neen, dank u.”
Vanavond speelt Maaseik in Haasrode-Leuven de heenwedstrijd in de kwartfinales van de Belgische beker. De terugwedstrijd is voor volgende week. Baetens is op zijn hoede. “Heel veel ploegen starten tegen ons met het gevoel dat ze niets te verliezen hebben. Ze spelen alles of niks. Als je een mindere dag hebt en alles lukt bij de tegenstander, dan heb je het vlaggen. Elk seizoen gebeurt dat wel eens. Liever niet straks, want we willen naar die halve finale tegen Roeselare.” Ondanks zijn invallersstatuut heeft Baetens zich de overstap naar het Maasland nog niet beklaagd. “Ik ben in de eerste plaats gekomen om weer hard te kunnen trainen. Deze club is op en top professioneel. Voor én achter de schermen. Op training gaat het zeer hard, maar als je een paar schoenen nodig hebt, staan die een dag later klaar. De doelstelling van deze club vereisen ook dergelijke aanpak.”
Vader Jo
En natuurlijk is er die stempel zoon van Jo. Die zal Baetens eeuwig met zich meedragen, ook bij Maaseik. “Toevallig sprak iemand me er zaterdag nog over aan. Waar ik kom, leg ik uit dat ik niet te vergelijken ben met mijn vader. Ik ben blij dat ik in de Belgische competitie een rol van betekenis kan spelen. Mijn vader, daarentegen, dat was wereldtop. Het is een eer om zijn zoon te zijn, maar aan zijn palmares zal ik nooit kunnen tippen.”