Wil van het volk

De laatste uren lijken geslagen voor de regering-Michel, die dit weekend tot een vergelijk moet komen over het Belgische standpunt op de VN-conferentie in Marrakech. Voorspellen wanneer de regering echt valt, durven we na de coups de théâtre van de afgelopen dagen niet meer, maar dat het buigen of barsten wordt voor N-VA is duidelijk. De partij wil dat premier Michel in Marrakech zegt dat ons land het pact niet zal goedkeuren, terwijl CD&V, Open Vld en MR net het omgekeerde willen. Een compromis lijkt onmogelijk, hoe creatief de premier ook is in het vinden van ontsnappingsroutes om zijn eigen hachje te redden.

Dat niemand zijn verantwoordelijkheid durft te nemen - de N-VA in het bijzonder - doet het vertrouwen in de politiek geen goed. De roep om ‘de wil van het volk’ te respecteren, klinkt in de maatschappij steeds luider, vooral bij tegenstanders van het Migratiepact. De indruk ontstaat dat conservatieve krachten naar een Vlaanderen der gelijkgezinden streven, waarin afwijkende meningen niet welkom zijn. Wat het volk echt wil, weet niemand. Een referendum kan dat oplossen, maar het is geen ideaal instrument om over ingewikkelde thema’s als migratie een genuanceerd oordeel te vellen. Een volksraadpleging zou in de huidige tijdgeest alleen maar uitdraaien op een stem voor of tegen migratie. En daar gaat het Migratiepact nu net he-le-maal niet over. De enige democratische weg is die via het parlement en de regering. Een ruime tweederdemeerderheid in de Kamer steunt het pact. Over de grondwettelijke geldigheid kan worden gediscussieerd, maar het signaal is duidelijk. Het zijn deze volksvertegenwoordigers die door u en mij zijn verkozen. Wie het democratische gehalte daarvan in twijfel trekt, kant zich tegen de parlementaire democratie in zijn geheel. En we weten uit het verleden waar dat is geëindigd.

Dan komen we tot de kern van de zaak: wat verandert dit pact aan ons migratiebeleid? Het gaat om niet-bindende engagementen, waarvan ons land het overgrote deel nu al nakomt. Zelfs als het pact al tot soft law zou leiden, is de impact minimaal. Vergelijk het met tal van armoede-doestellingen die ons land onderschreef, maar waaraan we ons blijkbaar ook niet storen. Wie dus zegt dat we de poorten wagenwijd openzetten, doet bewust aan desinformatie. Dat de N-VA daarin meegaat, met een ranzige en ronduit racistische campagne, toont alleen maar aan hoe wanhopig ze is om het lek op rechts te dichten. Dat is jammer, want de partij ondergraaft zo haar eigen boodschap. De zorgen over migratie, die bij brede lagen van de bevolking leven, zijn reëel. Europa moet zijn grenzen beter bewaken en illegale migratie strenger bestrijden. Het is aan politici om daar op een humane manier voor te zorgen, zonder te vervallen in populisme. Zo niet zullen we daar als ‘volk’ straks collectief de dupe van worden. Vlamingen, Belgen, oud en nieuw.

Wie zegt dat we met het Migratiepact de poorten wagenwijd openzetten, doet bewust aan desinformatie