Koewandel

WATERSCHEI -

Je hebt koehandel en je hebt koeien op wandel. Dat eerste maken we al drie weken mee in het parlementaire halfrond, het tweede vond deze week plaats in Waterschei. Vier runderen die wel eens wat anders wilden, besloten andere oorden op te zoeken. Ik kan dat begrijpen. Zo’n koe staat heelder dagen in een afgesloten weiland lusteloos te grazen, en wanneer haar habitat zich dan ook nog eens vlak bij een drukke autosnelweg bevindt - met al die duizenden auto’s op weg naar verre horizonten -, wordt de drang naar avontuur in zo’n dier gewekt. Niet dat een koe zo avontuurlijk is: een keer van de ene kant van de wei naar de andere kant slenteren, is zowat het runderequivalent van mensen die de marathon van Boston uitlopen.

Het artikel maakte gewag van een “Waterschei op stelten”, maar bij nader inzien leek dat nog mee te vallen. De runderen veroorzaakten geen schade en konden na hun uitje door de eigenaar worden opgepikt. Spreekt zo’n man de beesten dan berispend toe, vroeg ik me af, of moeten ze bij wijze van straf een tijdje in de hoek gaan staan? Wat koeien volgens mij niet eens erg vinden; ik zie koeien sowieso opvallend vaak in een hoek staan. Van de wei met name.

Nee, mocht ik koe zijn, ik deed precies hetzelfde. Je leeft maar één keer - en een koe doorgaans nog een stuk korter dan door de natuur gepland.

Het nieuws zelf stelde dus niet zoveel voor, maar de bijbehorende foto oogde best spectaculair. Gevat in een onwerelds licht zien we nog net de helft van het vinnige viertal links tussen de bomen staan. En het kan aan mij liggen, maar het voorste rund lijkt daarbij met pretoogjes in de camera te staren. Zo van “We hebben het hier toch maar mooi op stelten gezet”. Qua rebellie is een koe met weinig tevreden.

De fotograaf heeft aardig gebruikgemaakt van het onheilspellende blauw-rode zwaailicht van een politiewagen die net buiten beeld stond, en de oranje tint in de avondlucht is een kleur die in het industriële Genk wel vaker te zien valt.

Het geheel maakt van de scène iets uit een goedkope horrorfilm. Iets met dodelijke hoorns en een wilde stampede van evenhoevigen.

Denk de linkerkant van de foto weg, en wat je overhoudt is een hermetisch afgesloten villaatje met een politieauto voor de deur en een in een wit labo-uniform gehulde onderzoeker op de stoep. Een situatie die in onze contreien ook al eens voorkomt. Mét koeien vind ik al bij al leuker.

ontevreden