“Volgens mijn moeder had ik verkrachting uitgelokt”
Margriet Hermans (64) werd als jonge vrouw verkracht door een Spaanse taxichauffeur. Dat vertelt de zangeres vanavond in ‘Die
Huis’. Ze praat ook openhartig over haar keuze om bewust ongehuwd moeder te zijn en vertelt wat haar overtuigd heeft om zich te laten opereren. “Een dikke man is gezellig, een dikke vrouw is dom.” De bulderlach is het handelsmerk van Margriet Hermans. Zangeres, presentatrice, parlementslid, al dan niet voormalig. De 64-jarige Hermans was vroeger rond, maar niet gezond. Ze werd in 2000 geopereerd, er werd “vijf meter darm” weggenomen en ze zakte van 148 naar 74 kilo. Het was van moeten, want “anders had ik vandaag in een rolstoel gezeten of mezelf dood gegeten”. Toch heeft ze nog altijd twijfels bij die operatie. “Soms denk ik: ‘Verdomme, ik voel me niet goed, ik heb geen energie’.” En ze zegt dat de stap naar een operatie sneller was gezet omdat ze een vrouw is: “Mijn leven zou veel gemakkelijker zijn geweest als man. Een dikke man is gezellig, een dikke vrouw is dom.” Als jonge vrouw werd Hermans verkracht door een taxichauffeur en ook daar getuigt ze over in ‘Die Huis’. “Ik dacht niet dat ik daar het slachtoffer van zou zijn.” Ze was met een vriendin in Spanje. In Cordoba verloren ze elkaar uit het oog: “We waren naïef en dom, we wisten de naam van het hotel niet meer, we waren elkaar kwijt. Ik kende alleen nog de weg naar het hotel, dus dacht ik: ‘Ik ga een taxi pakken’. Die vent had direct begrepen dat ik van toeten of blazen wist. Hij bracht me naar een veld waar ik zeker niet weg kon. En ja, dan heeft-ie het gedaan. Ik ben dat gaan aangeven bij de politie, die hadden dat helemaal verkeerd begrepen. Mijn moeder zei: ‘Ge zult dat zelf wel uitgelokt hebben’. Die was opgevoed met de oude stempel, maar ik zei toch: ‘Allez mama, al liep ik in mijn blootje, dan moet je dat nog niet doen’. Maar ze begreep dat niet.”
Vluchtende mannen
Hermans praat vanavond ook over haar keuze om bewust ongehuwd moeder te zijn. Ze ging op zoek naar een man die haar een kind kon schenken, met een bijzondere eis: van kunstmatige inseminatie wilde Hermans niet weten. “Het moest via een schotje, niet via een potje”. De zangeres geeft toe dat “driekwart van de mannen gillend wegliep”, maar dat twee kandidaten overbleven. Die leverden allebei een bijdrage, want ze kwamen allebei – weliswaar apart – naar het kraambed om de baby te bekijken. “Die weten dat niet van elkaar. Ja, nu wel, dus.”