MAASLANDERS KEREN MET LEGE HANDEN TERUG NAAR LIMBURG
Maaslanders laten vooral aanvallend te veel steken vallen
Greenyard Maaseik is er na de 3-1 in Berlijn ook in Gdansk niet in geslaagd om minimaal één punt mee naar huis te pakken. De troepen van coach Banks bleven ook in de Poolse havenstad - waar ze achter gesloten deuren speelden - op 3-1 steken. En dat had het vooral aan zichzelf te wijten. Vooral aanvallend was Maaseik te onmondig.
De aanloop naar dit Champions League-duel verliep heel bizar. Na de moord op de burgemeester van Gdansk, eerder deze week, besliste de club om deze wedstrijd achter gesloten deuren te spelen. De prachtige Ergo Arena - die normaal gezien bijna 12.000 toeschouwers kan herbergen - oogde gisteravond dan ook kil en troosteloos. Op bestuursleden, enkele journalisten en drie Maaseikse fans (die toch binnen mochten) na, zat er geen kat in de imposante zaal.
Geen volk, geen sfeer. Maar daar leek Maaseik niet zoveel last van te hebben. In de eerste set - waarin Tammemaa twee aces via de netrand scoorde - bogen de Limburgers in de slotfase een 22-20 om naar 22-25. “Toen had ik echt het gevoel dat we hier minstens een punt zouden pakken”, vertelde Joel Banks achteraf. Helaas voor de Maaseik-coach draaide het helemaal anders uit. Zijn troepen liepen daarna constant achter de feiten aan. Het scenario was in iedere set identiek: snel een viertal punten achter komen, aanvallend onmondig blijken, toch nog terugvechten, maar in de slotfase net iets tekortschieten. Gevolg: net als in Berlijn een pijnlijke 3-1. Na geen volk en geen sfeer dus ook geen punten.
Slordigheden
De ontgoocheling was groot in het Maaseikse kamp. “Na die eerste set dacht ik echt dat de trein vertrokken was”, zei Seppe Baetens, die weer in de basis startte. “Maar dan kantelde de wedstrijd. Niet zozeer omdat Gdansk anders ging volleyballen. Nee, het lag eerder aan ons: slordigheden, veel foutjes, slechte communicatie... Dat betaal je op dit niveau cash. We waren daardoor telkens op achtervolgen aangewezen. En dat kost veel energie. Energie die we in de slotfase misschien wel tekortkwamen. Want we kwamen telkens wel terug, maar een kloofje slaan lukte niet. Eigenlijk is het simpel: op dit niveau moeten je scherper beginnen!”
Gemiste kans
Coach Joel Banks had die zwakke starts natuurlijk ook gezien, maar wees ook met een vinger naar het aanvallende compartiment. Vooral Jolan Cox haalde maar een rendement van 33 procent. Te weinig voor zijn doen. “Eerlijk: ik vond ons hier sterker dan in Berlijn”, aldus Banks. “Dit is opnieuw een gemiste kans. Oké, hun blok was stevig en ze verdedigden goed, maar wij hebben het vooral nagelaten om punten te scoren. Als je de bal brengt, maar het niet afmaakt... Keer op keer. Tja, dan zit je in de problemen. Als coach is het relatief makkelijk om te zien wat er fout liep. Maar het is helaas een pak moeilijker om een kant en klare oplossing te vinden”, zuchtte de Brit.