Hersendood, maar kijker ziet Sandrine niet lijden
De scenaristen van ‘Thuis’ hebben het doodvonnis getekend van Sandrine, het meisje dat voor haar leven vocht nadat ze werd geraakt door een politiekogel. Dokters hebben de dochter van Ann en Mayra hersendood verklaard. Dramatisch, maar er is over nagedach
Het is over en uit voor Sandrine, de adoptiedochter van Ann en Mayra in ‘Thuis’. Het meisje lag al enige tijd in coma in het ziekenhuis nadat ze tijdens een gijzeling geraakt werd door een politiekogel. In de afleve- ring van gisteravond benadrukte Ann in een gesprek met Mayra dat ze haar dochter niet zou opgeven. “Maar ze zal er sowieso iets aan overhouden, daar moeten we realistisch in zijn.”
Mayra had nog maar net beloofd dat ze opnieuw in België zou komen wonen om Ann bij te staan met de zorg voor Sandrine toen er een dringende telefoon kwam van het ziekenhuis. Daar kregen Ann en Mayra van een dokter te horen dat er geen hersenactiviteit meer wordt vastgesteld. “Alleen de machines houden haar nog in leven, zelfstandig kan ze niets meer. Ze is hersendood, we kunnen niets meer voor Sandrine doen. U kunt afscheid nemen.”
In de staart van de aflevering is te zien hoe Marianne, de moeder van Ann, politieman Dieter – die Sandrine tijdens de gijzeling verwondde – probeert aan te vliegen. En de woorden van Marianne logen er niet om: “Ze is dood. Dat hebt gij op uw geweten, moordenaar!”
Uit de woorden van Marianne zou de kijker kunnen afleiden dat Sandrine officieel dood is, maar volgens producent Hans Roggen is dat niet helemaal juist. “Marianne reageert vanuit de emotie. Als de dokter de boodschap brengt dat Sandrine hersendood is, kun je concluderen dat ze dood is. Maar overleden is ze niet, want de machines houden haar in leven.”
Weloverwogen verteld
Met de hersendoodverklaring van Sandrine beleeft ‘Thuis’ opnieuw een stevig dramatisch hoogtepunt. Op de vraag naar het waarom van dit delicate onderwerp, antwoordt Hans Roggen dat in ‘Thuis’ in principe élk verhaal verteld kan worden. “Dan komt het er gewoon op aan hóé je dat verhaal vertelt. Wij denken sowieso heel goed na over wat we wel en niet in beeld brengen. Het is geen toeval dat het al meer dan twee weken geleden is dat we Sandrine nog hebben laten zien. We willen de kijker niet choqueren met het lijden van een kind. Daarom hebben we ook de impact van de kogel niet laten zien. We vertellen dit verhaal vanuit het standpunt van de ouders en hun omgeving.”
→