VANUIT HET FEDERAAL PARLEMENT
“Een dwerg in beleid, een reus in communicatie”
Als drie beteuterde schoolkinderen zaten ze gisternamiddag op de laatste rij in de Kamer: de gewezen N-VA-excellenties Jan Jambon, Theo Francken en Zuhal Demir. Waar ze vorige maand nog met een vermakelijke glimlach het debat volgden over de val van de regering-Michel, verraadden hun gezichten gisteren onweer. En dat kwam er, want er werden heel wat kritische vragen gesteld over de uitreiking van humanitaire visa aan Syrische christenen. Mechels gemeenteraadslid Melikan Kucam (N-VA) zou mensen aan zo’n visum hebben geholpen in ruil voor geld. Kucam trad op als tussenpersoon voor het kabinet van toenmalig staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA).
Wie ruim vier jaar lang vriend en vijand vrank en vrij schoffeert - liefst op twitter - moet bij tegenspoed niet al te veel clementie verwachten. En die kreeg ‘Mister Twittertsunami’ ook niet. “Het feit dat de N-VA de regering in december heeft verlaten, is de enige reden waarom Francken vandaag geen ontslag moet nemen”, beet Groen-Kamerlid Wouter De Vriendt hem toe. “Men moet zich omringen met de nodige adviezen en men is dus geen keizer-koster”, sneerde Patrick Dewael (Open Vld). “Francken heeft de weg geplaveid naar willekeur en politiek cliëntelisme”, voegde CD&V-Kamerlid Nahima Lanjri daaraan toe. De genadeslag kwam van Hendrik Vuye (Vuye&Wouters): “Theo tuurt, Theo tweet, Theo toert, Theo schrijft een boek, maar hij weet niet hoe de visa door zijn kabinet zijn uitgereikt. Een dwerg in beleid, een reus in communicatie.” Dat deze affaire N-VA en Theo Francken schade berokkent, staat buiten kijf. Dat geen enkele Vlaams-nationalist gisteren in de discussie tussenkwam, bevestigt dit.
Verschillende fracties vroegen hoorzittingen over de affaire, ook met Francken zelf. Het cdH bepleitte zelfs een parlementaire onderzoekscommissie naar “de grootste mensensmokkelschandaal van de laatste jaren.” Theo Francken is in de regering van lopende zaken intussen vervangen door minister Maggie De Block (Open Vld). Na de repliek van een boze premier Michel sprak zij duidelijke taal: “De schade is groot, maar ik ga de status van de mensen die hebben betaald voor hun verblijf, niet intrekken. Zij zijn ook slachtoffer. Er is een zeker parfum van cliëntelisme: mensen zijn mogelijk niet naar hier gekomen omwille van hun kwetsbaarheid, wel omwille van hun financiële mogelijkheden.” Om die reden gebeurt de uitreiking van de visa opnieuw zoals vroeger, via betrouwbare organisaties en niet via schimmige tussenpersonen zoals Francken dat deed.