“Bewijzen dat ik misschien wel steun verdien in eindsprint”
Jasper Philipsen (UAE-Team Emirates) is in Australië op zichzelf aangewezen
Peter Sagan boekte gisteren in de Tour Down Under zijn eerste zege van 2019. Net als twaalf maanden geleden gebeurde dat in Uraidla. Toen klopte de Slowaak Luis Léon Sánchez en Daryl Impey eveneens in een sprint met een uitgedund peloton. Al flitsten de nummers twee en drie toen wel in omgekeerde volgorde over de finish. Geen Jasper Philipsen in de top tien ditmaal. “Ik stelde me onderweg ten dienste van onze klassementsman en liet het pak rijden in de laatste ronde”, verduidelijkt de rappe man uit Ham.
Jasper Philipsen heeft zijn entree niet gemist bij UAE-Team Emirates. Met een zesde en een vijfde plaats in de eerste twee ritten weten nu ook de Aussies dat de Hammenaar een young potential is als het op sprinten aankomt. “Vooral in de openingsetappe had ik het gevoel dat er meer inzat”, blikt hij terug op zijn eerste wedstrijdkilometers. “Ik zat ingesloten, maar net op het moment dat ik wat vrije baan kreeg, botste ik op een iPhone die een fotograferende toeschouwer plots uitstak. Weg podiumplaats. Daardoor merk je dat werkelijk alles moet meezitten wil je op WorldTour-niveau om de prijzen strijden. Daags nadien raakte ik in volle sprint het achterwiel van Sagan. Achter mij hoorde ik ze vallen. Ik vrees dat mijn manoeuvre aan de basis lag. Gisteren, op een heuvelachtig parcours met drieduizend hoogtemeters, heb ik me vooral ten dienste gesteld van onze klassementsman (Ulissi, nvdr). Ik was verbaasd dat ik al zo lang meekon op dit terrein. Al heb ik het pak wel laten rijden in de laatste ronde. Er wachten nog mogelijkheden.”
Sprinten op eigen houtje
Mogelijkheden zoals de zaterdagrit naar Strathalbyn? “Precies. Het zal van de situatie in het klassement afhangen of de
Hot, hot, hot
ploeg me een vrijgeleide geeft om mee te sprinten”, maakt Philipsen nog enig voorbehoud. “De ploeg is naar hier afgereisd met klassementsambities. Om de sprintritten geven ze niet veel. Vandaar dat ik nog niet op hulp moest rekenen. Ik gooi me er echter tussen zodat ik voor mezelf toch een referentiekader creëer. Bovendien kan ik door mijn geluk zelf af te dwingen misschien bewijzen dat ik in de toekomst wat steun verdien in aanloop naar de eindsprint.” Australië kreunt momenteel onder de loden hitte. Door temperaturen boven de 40 graden werd de voorbije dagen zowaar code rood uitgeroepen. Philipsen weet er echter wel raad mee.
“Ik tracht me koel te houden. Bijvoorbeeld door geregeld met een bidon een doucheke te nemen in het zadel. Dat en constant werken met ijszakjes geven je regelmatig een boost zodat je weer wat verder kunt. Bovendien is mijn lichaam al wat aangepast aan de hitte. Vooral de eerste dagen waren grellig. Ik ervaarde een schok telkens het lichaam werd blootgesteld aan de zon.”
Gaviria en Kristoff
Na Roubaix maken renners en team traditioneel tijd voor een nabeschouwing. Wanneer kan Philipsen tevreden terugblikken op de eerste maanden?
“Als ik het gevoel heb dat ik niet veel heb moeten onderdoen voor de meer ervaren toppers”, blijft hij liever voorzichtig. “In klassiekers als Milaan-Sanremo en de Ronde van Vlaanderen zal ik in dienst rijden van Gaviria en
Ik gooi me er vol tussen. Door mijn geluk zelf af te dwingen, kan ik bewijzen dat ik in de toekomst wat steun verdien in aanloop naar de eindsprint
Jasper PHILIPSEN
Kristoff. In Brugge-De Panne en Nokere Koerse probeer ik - mits ik over een goeie dag beschik - wél mee te doen om de zege en flitsen van mijn kunnen te tonen. Voor het zover is, is er volgende week nog de Cadel Evans Great Ocean Road Race. Geen eenvoudige opdracht. Maar als ik over mijn allerbeste benen beschik, moet ik op dat terrein eveneens uit de voeten kunnen. Punchers zijn in Geelong duidelijk in het voordeel. Maar voetjes op de grond: het blijft WorldTour, hè (lacht).”