“Geen paniek, hier snel een streep onder trekken”

Het moest er ooit van komen. Op speeldag 26, was het zover. Genk werd voor de eerste keer dit seizoen geconfronteerd met een terechte nederlaag. Op de Brugse akker kwamen de Limburgers, eerst zonder en dan toch weer met Pozuelo, nooit in hun normale spel. “This is not a pitch, this is a bitch”, schudde Malinovskyi het hoofd. “Klopt, maar we waren ook niet scherp genoeg”, nuanceerde kapitein Leandro Trossard. Hoe dan ook, de power van de thuisploeg gaf de doorslag. Malinovskyi pleitte nog voor een “nieuwe grasmat voor de play-offs”. Maar of ze daar bij Club willen in meegaan?

3-5-2, met Leandro Trossard in de rol van Pozuelo en met Ingvartsen aan de zijde van Samatta. Dat plaatje had Philippe Clement uitgetekend voor zijn team. Het bleek geen succesformule.

“A bitch, not a pitch”

“Wat wil je?” bromde Ruslan Malinovskyi. “Club Brugge heeft meer power en meer gestalte. Zowel defensief als offensief. Daar kunnen wij op zo’n akker niks tegen beginnen. Wij moeten het hebben van de combinaties, maar die komen er op zo’n veld niet uit. Bij elke stap zakte je weg in het losse zand. Zelfs lange studs vonden geen grip. This is not a pitch, this is a bitch. Het resultaat was een gevecht in regel over het hele veld. Overal duels. Ik noem dat geen voetbal. Let wel, ik zoek geen excuses. Maar het is wel de realiteit. Hopelijk ligt hier tegen de play-offs een andere grasmat.” Leandro Trossard sprak hem niet tegen. “Dit terrein was dramatisch. Puur op duelkracht kunnen wij niet opboksen tegen dit Club. Dat was voor mij geen verrassing. Maar we verrasten wel onszelf door niet scherp genoeg te beginnen. De coach had, door de staat van de grasmat, geopteerd voor twee spitsen en de lange bal. Ik moest dicht bij hen aanleunen. Maar dat kwam er voor de rust niet uit.”

“Geen paniek”

In de tweede helft, met Pozuelo en Trossard weer op hun normale stek, kregen de Limburgers meer greep op de wedstrijd. Ze konden ook enkele kansen afdwingen. Maar het was te weinig om Club echt te verontrusten. “Ook omdat we na de aansluitingstreffer van Samatta binnen de minuut een derde goal slikten door concentratieverlies”, bokte Malinovskyi verder. “Het nieuwe spelsysteem? In de toekomst functioneert dat misschien wel. Maar het kost tijd om dat onder de knie te krijgen.” 3-1 tegen de grote rivaal, dat komt aan. Maar zowel Mali als Trossard relativeerden de opgelopen schade. “Natuurlijk ben ik ontgoocheld. Maar er is totaal geen reden tot paniek”, rechtte de Oekraïner de rug. “Onder deze match heb ik nu al een streep getrokken. Donderdag staat een Europese match op de kalender. Op ons eigen, goeie veld. Daar gaan we nu op focussen.” “Hebben we een tikje gekregen?” kaatste Trossard de bal terug. “Bwaah, we moeten dit verlies niet meenemen. Zoiets kan gebeuren in de loop van een seizoen. De kloof bedraagt nog altijd acht punten. Daar had ik voor het seizoen voor getekend.”

“Wie weet, bedraagt het verschil komend weekend weer 11 punten. Want volgens mij moet Club naar Anderlecht”, zei Malinovskyi fijntjes.

“Ook zonder Pozo”

Kan zijn. Maar de focus moet de komende dagen wel op het sportieve blijven liggen. Er moet dus hoogdringend een oplossing komen voor het probleem Pozuelo. Anders dreigt dat thema al de rest onder te sneeuwen. Ook in de kleedkamer zorgt het stilaan voor onvrede. Kersvers kapitein Trossard hield het beschaafd. Maar blij is hij duidelijk niet. “Pozo is een belangrijke speler. Maar als hij vertrekt, moeten we ook verder. Dan zullen we moeten roeien met de riemen die we nog hebben. Ook zonder hem moeten we punten pakken en de kloof met de concurrentie zo groot mogelijk houden.” De titelrace is hoe dan ook nog niet gelopen.

“Ach, titelrace”, besloot Malinovskyi grimmig. “De play-offs moeten nog beginnen. Zwijg dus maar over de titel.”