“Nu wil ik voor de wereldtitel gaan”
Francesco Patera verlengt met glans Europese titel bij lichtgewichten
In de uitverkochte Hall Omnisport in Herstal heeft Francesco Patera zijn EBU-titel bij de lichtgewichten met glans verlengd. Gesteund door het Luikse publiek en zijn vele meegereisde Genkse supporters haalde Patera het na twaalf ronden op punten van zijn Franse uitdager Marvin Petit (27). Een logische en verdiende maar ook hardbevochten zege. “Mijn fysiek en ervaring maakten het verschil”, reageert de 25-jarige Genkenaar die zijn 21e overwinning op 24 kampen boekte
Bloed, zweet en tranen kostte het Patera om zijn derde Europese titel bij de lichtgewichten te veroveren. In 2017 was hij de betere van de Fin Edis Tatli en in oktober vorig jaar versloeg Patera de Brit Lewis Ritson op punten.
Ook nu kregen de toeschouwers een tactische kamp van hoog niveau te zien. Patera’s Franse uitdager bleek geen katje om zonder handschoenen aan te pakken Agressief en met veel energie drukte Marvin Petit in de eerste ronden Patera meteen in het defensief. Patera kraakte, maar brak niet. “Hij deelde ook amper rake klappen uit”, blikt de Genkenaar terug. “Ik had wel verwacht dat hij furieus zou beginnen. Petit staat bekend als een aanvallerstype. Maar wat het vooral moeilijk maakte, was dat hij soms ook afwachtte. Ik kon moeilijk inschatten wat hij ging doen.”
Na de eerste vijf ronden begon de weegschaal langzaam maar zeker in het voordeel van Patera over te hellen. “Toen had ik het gevoel dat ik de controle had”, aldus Patera. “Ik counterde hem meer en meer en deelde de betere slagen uit. De tweede helft van het kamp was helemaal voor mij. Mijn fysiek en mijn ervaring gaven de doorslag .”
Het is normaal dat je als verliezer een revanche wil, maar ik heb andere plannen
Francesco PATERA
Revanche
Dat was na elf ronden ook het logische en unanieme oordeel van de jury. Twee van hen gaven een 115-113-score in het voordeel van Patera, het derde jurylid koos voor 117-112. Tot onbegrip van de Franse verliezer, die zich de morele winnaar waande. “Ik vind dat ik de overwinning verdiende”, reageerde Petit voor de camera’s van het lokale RTC Liège. “Ik had wat persoonlijke problemen tijdens mijn voorbereiding. Ik hoop dat hij mij een revanche gunt, een kamp in Frankrijk. Dan zullen we zien dat ik de kampioen ben.” Voor Petit was het nog maar zijn tweede nederlaag in 25 duels. “Ach, het is normaal dat je als verliezer zo praat”, wilde Patera niet teveel woorden aan vuil maken aan het haantjesgedrag van zijn opponent. “Ik voelde duidelijk dat ik de betere was. Die revanche? Het is niet omdat hij dat wilt, dat die er ook gaat komen hé. Ik heb bovendien andere plannen…” Die plannen laten weinig aan de verbeelding over. Wie beter wil doen dan de Europese titel, rest maar één hoger objectief: de beste van de wereld worden. Een wereldtitel in het IBO- of WBC-kampioenschap is nu waar Patera zijn pijlen op richt. “Daar wil ik naartoe werken”, knikt Patera. “Al is er nu nog niets concreet in dat opzicht. Ik wil eerst mijn welverdiende rust nemen. In de aanloop naar deze kamp heb ik twaalf weken hard getraind en op mijn voeding gelet. Dat kostte mij veel energie.”
Dik oog
Patera kwam overigens niet ongehavend uit de strijd. Met een flink gezwollen oog mocht hij de kampioenengordel om zijn middel trekken. “Het gevolg van een slag in de eerste ronden waarbij zijn duim in mijn oog terecht kwam. Maar voor de rest voel ik weinig pijn aan mijn lichaam”, aldus Patera, die voor het eerst door zijn vriendin Vanessa aangemoedigd werd. “Ik denk dat zij meer heeft afgezien dan ik”, lacht Patera. “Ik had alles onder controle terwijl zij met haar zenuwen geen blijf wist.”